[D66] Op marktplaats van verloren trots (3)

[René Oudeweg]

Het land ligt open als een kadaver,
de dijken zijn buiken vol rottend vet.
Fat bikes rollen als maden door de ingewanden,
ratten jubelen tussen de halfvergane bakstenen.

Op gezwollen huiden druipen tattoo’s,
inkt als etter, betekenisloos gekrabbel.
De lichamen zijn wandelende graffiti-wanden,
bedekt met leuzen die stinken naar leegte.

Kakkerlakken vieren hun bruiloft in keukens,
waar schreeuwerige Hollanders kreunen
onder het gewicht van hun eigen lawaai,
hun stemmen krassen als roestige messen
in een kroeg die nooit meer sluit.

En zo kraakt Nederland, een karkas van bier en bitterbal,
een feesttent op instorten,
waar enkel ongedierte nog bidt
tot de god van afval en verrotting.