[D66] Wetenschap vs. kennisvervalsing

[Dr. Marc-Alexander Fluks]

Bron:   HP / De Tijd
Datum:  7 september 2023
Auteur: Jan Kuitenbrouwer
URL:    
https://www.hpdetijd.nl/2023-09-07/epistemisch-activisme-ruim-baan-voor-kennnisvervalsers/


'Epistemisch activisme': ruim baan voor kennisvervalsers
--------------------------------------------------------

Jan Kuitenbrouwer over de opkomst van kennisvervalsende wetenschappers 
en journalisten. De cultuuroorlog is een epistemische oorlog geworden. 
De kwaliteitscontrole van de wetenschap faalt, broddelwerk krijgt een 
academisch keurmerk, ideologische 'wetenschap' verdringt echte kennis. 
Nog even en 'wetenschapper' betekent weinig meer dan 'iemand die ook een 
mening heeft'.

Wie probeert te ontrafelen waarom in de ontwikkelde wereld tieners die 
het moeilijk met hun puberteit hebben een behandeling ondergaan die 
moeilijk anders te omschrijven is dan als een medische verminking, 
waarom vrouwelijke sporters van het erepodium geduwd worden door 
biologische mannen met aanzienlijk meer longinhoud, spier- en botmassa, 
waarom mannelijke zedendelinquenten die een rok aantrekken overgeplaatst 
worden naar de vrouwenafdeling van de gevangenis en waarom intelligente, 
hoogopgeleide politici in hulpeloos gestotter uitbarsten op de vraag wat 
een vrouw is, begint een intellectuele wereldreis. De huidige variant 
van de regenboogvlag, met behalve de welbekende zes kleuren nog een 
handvol andere tinten, patronen en symbolen, in elkaar gepuzzeld tot er 
niets meer bij kon, is een passend symbool voor de veelheid aan ideeen 
die schuilgaan achter de genderbeweging. Over seks, sekse, rolpatronen, 
identiteit, trauma, gezondheid, rechtvaardigheid, emancipatie, 
zelfbeschikking, macht, strijd, ethiek, kennis, wetenschap, waarheid, 
werkelijkheid − het zit er allemaal in. Het gezond verstand van de 
onderzoeker wordt voortdurend op de proef gesteld. 'Ja maar hoe kan dat 
dan?' vraagt hij zich af, 'ben ik nou gek?', 'ligt het aan mij, of is 
dit onzin?' Gaandeweg tekent zich een alternatieve realiteit af. Een 
nieuw, parallel universum, waarin al deze ongerijmdheden blijkbaar wel 
rijmen. Of waar rijmen er niet meer toe doet.

Is het misschien omdat maatschappijkritiek meer en meer het domein is 
geworden van academici, van jonge campusbewoners die eigenlijk niet in 
wetenschap geinteresseerd zijn maar daar rondlopen omdat je dat nu 
eenmaal doet na het VWO? Voor wie wetenschap geen hoger doel in zichzelf 
is, maar iets instrumenteels, waarmee je aan je cv timmert en in je 
vrije tijd aan de samenleving sleutelt? Gereedschap, je aangereikt door 
postmoderne menswetenschappers die beweren dat er geen feiten zijn, 
slechts meningen, en met dat repertoire vollere zalen trekken dan 
collega's die strenger zijn? Gefaciliteerd door marktgevoelige 
bestuurders voor wie opkomstcijfers belangrijker zijn dan academische 
distinctie?

[Meer achter een betaalmuur]

--------
(c) 2023 HP / De Tijd