[D66] Hypothese: Non-locality en de Zonne-elektronenschil

[René Oudeweg]

Ik denk dat quantum superpositie op het niveau van een levend wezen (een 
kat in dit geval) geen paradoxaal probleem meer is zolang de kernfusie 
van de zon op gang blijft, zolang ze blijft stralen... De doos van 
Schrödinger is eigenlijk de zon zelf (!), en zoals ik al in mijn 
hypothese articuleerde, de zon is immanent in elk levend wezen door 
niet-lokale verstrengeling van deeltjes (elektronen).  Je gaat dood als 
de zon niet langer meer verstrengeld is in je lijf... Verstrengeling is 
slechts temporaal (de levensduur) omdat slijtage en ouderdom er nu 
eenmaal is.

In feite is er maar één dominante omgeving op Aarde, en dat is dus de 
Zon en zijn verstrengeling, haar onzichtbare octopusarmen. Als je je 
handen tegen de muur plaatst dan maak je in feite geen contact met de 
atoomkernen, maar met de buitenste schil, de elektronen. En aangezien er 
meer ruimte is dan kern, is er dus eigenlijk helemaal niets wat je echt 
kan aanraken... Dus het probleem van separate interactie is er eigenlijk 
nihil, ondanks de waargenomen causale effecten, beweging en krachten.

Het kan ook allemaal kul zijn natuurlijk, het is maar een hypothese op 
deze 2e Pinksterdag...

R.O.


On 5/29/23 13:00, Dr. Marc-Alexander Fluks via D66 wrote:
> Maar de deeltjes moeten wel met elkaar verknoopt zijn en ze mogen geen 
> interactie met hun beider omgevingen aangaan (want dan gaat de doos 
> van Schrodinger open en is de kat of dood of levend maar niet langer 
> beide tegelijk). Probleem dat opgelost moet worden is de doos zo lang 
> mogelijk dicht te houden want in dit geval is alles nog mogelijk.
> _______________________________________________
> D66 mailing list
> D66 at tuxtown.net
> http://www.tuxtown.net/mailman/listinfo/d66
-------------- next part --------------
An HTML attachment was scrubbed...
URL: <http://www.tuxtown.net/pipermail/d66/attachments/20230529/76ed84c7/attachment.html>