[D66] Als arrogante machtspartij is D66 de nieuwe PvdA

[Dr. Marc-Alexander Fluks]

Bron:   Volkskrant
Datum:  18 december 2022
Auteur: Teun van de Keuken
URL:    
https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/als-arrogante-machtspartij-is-d66-de-nieuwe-pvda~ba784f43/


Als arrogante machtspartij is D66 de nieuwe PvdA
------------------------------------------------

Zouden we ooit afkomen van bestuurders en politici die altijd alleen 
maar hun eigen verhaal afdraaien, nooit luisteren en zich nooit laten 
overtuigen door de argumenten van een ander? Die als ze verkiezingen 
verliezen als enige argument kunnen aandragen dat ze 'het niet goed 
genoeg hebben uitgelegd'?

Die mensen zijn de pest voor de politiek en de democratie. Ooit had de 
PvdA het patent op deze houding, toen ze nog groot en machtig was en 
overal in het land wethouders leverde. Inmiddels is de partij 
noodgedwongen een toontje lager gaan zingen en lijkt ze weer een beetje 
te begrijpen waar het om draait in de sociaal-democratie. Maar de 
vacante post van arrogante machtspartij is moeiteloos ingenomen door 
D66. Voor carrieretijgers is deze partij nu de ideale baantjesmachine. 
Als prominent lid kun je zonder de juiste papieren toch op heel leuke 
posities terechtkomen.

Een goed voorbeeld is Shula Rijxman. Ze was jarenlang voorzitter van de 
NPO en kreeg een half jaar geleden opeens een ongelooflijk belangrijke 
wethouderspost in Amsterdam. Ze gaat onder andere over de zorg en de 
publieke gezondheid. Hoe kan dat? Heeft ze zich ooit met deze zaken 
beziggehouden? Heeft ze er affiniteit mee? Verstand van?

Als we op haar eerste debatten in de raad moeten afgaan, is het antwoord 
op al die vragen nee. Toch snapt Rijxman wel waarom ze is gevraagd, zegt 
ze in Het Parool: 'Ik kom van buiten naar binnen, daarom wilde D66 mij. 
Ze wilden een zware bestuurder, nieuw bloed.' Ze is niet de enige. Dit 
gaat al jaren zo. Talloze grijze mannen zijn zo van topfunctie naar 
topfunctie gehopt. Het tegendeel van vers bloed.

Vorige week nam Rijxman deel aan een debat over de voedselkloof dat ik 
leidde: mensen die in armoede leven, eten vaak minder gezond dan mensen 
met geld. Groente en fruit zijn nu eenmaal duurder dan diepvriespizza's. 
Hierdoor is de kans groter dat ze allerlei ziektes oplopen en 
uiteindelijk zeven jaar eerder sterven dan mensen met geld. Dat is 
dieptriest en oneerlijk. Hoe help je deze mensen?

Naast Rijxman zaten de geweldige Dalila Sayd en Chris Koenen aan tafel. 
Zij hadden de armoede aan den lijve ondervonden en hadden duidelijke 
ideeen over hoe deze problemen moesten worden aangepakt: niet door van 
bovenaf havermelkdrinkende hulpverleners op de mensen af te sturen om ze 
te vertellen dat ze broccoli moeten eten, maar door ze te laten praten 
met ervaringsdeskundigen die de problemen snappen en ze te vragen wat 
zij nodig hebben. Met de burgers hun problemen oplossen, niet voor de 
burgers.

Maar het voedselprobleem kan niet echt worden opgelost zolang er armoede 
bestaat. Er moet bestaanszekerheid en gelijkwaardigheid worden 
gecreeerd, stelden de twee vrouwen. Rijxman snapte het niet, zei 'dat we 
ook geen communisme willen' en begon op te sommen welk fantastisch 
beleid en wat voor regelingen er allemaal al bestonden. Dalila en Chris 
raakten duidelijk gefrustreerd. Waarom nam de wethouder niet een paar 
minuten de moeite te luisteren in plaats van te zenden?

Aan het eind van het debat bood een man uit het publiek Rijxman aan 
gewoon een keer 'gezellig' een kopje koffie te drinken. Dan zou hij haar 
zijn buurt laten zien. De wethouder stemde toe. Toen we klaar waren, 
glipte ze zonder nog iemand te groeten het pand uit. Gewone mensen zijn 
maar lastig voor een bestuurder.

--------
(c) 2022 DPG Media B.V.