[D66] Maak eens een treurtrip langs de gruwelijkste lelijkheid van Nederland

[R.O.]

https://www.treurtrips.nl/impressie


  Een lofzang op de lulligste lelijkheid van het land

By
Sander Becker
trouw.nl
3 min
View Original 
<https://getpocket.com/redirect?url=https%3A%2F%2Fwww.trouw.nl%2Fcultuur-media%2Fmaak-eens-een-treurtrip-langs-de-gruwelijkste-lelijkheid-van-nederland~be84f10b%2F>

Mislukte winkelcentra, verloederde buitenwijken, spuuglelijke 
bowlingparadijzen: Nederland telt vele locaties om van te gruwen. 
Journalist Mark van Wonderen vindt dit soort lelijkheid fascinerend. 
Zozeer dat hij nu een reisgids uitbrengt met de afschrikwekkendste 
topbestemmingen die ons land rijk is. Zijn boek ‘Treurtrips’ staat vol 
dagtochten naar plaatsen als Tilburg, Den Helder en Enschede.

De hoofdprijs voor lulligheid gunt hij aan De Paddestoel, een snackbar 
in Nijkerkerveen bij Amersfoort. Het gebouw, midden in een weiland, 
heeft de vorm van een reusachtige vliegenzwam; het koepeldak is rood met 
witte stippen. “Om te janken zo mooi.”

Een andere prijsschieter, zegt de auteur zonder aarzeling, is ‘heel 
Tilburg’. “Daar rijgt de ene treurparel zich aan de andere. Net als in 
Almelo; het centrum van Almelo is lieflijk, maar zodra je er één stap 
buiten zet, stuit je op leegstand, gaten in de bebouwing en een bijna 
Vlaamse sfeer van verloedering. Prachtig.”

Wat bezielt iemand om zich te verdiepen in afstotelijke plekken? “Ik heb 
daar de laatste tijd veel over nagedacht”, zegt Van Wonderen. “Nederland 
is ontzettend aangeharkt. Gebieden krijgen hier nauwelijks de kans om te 
verloederen, want er ligt meteen een bestemmingsplan klaar. Ik vind het 
fijn als een locatie zich aan die regulering weet te onttrekken en 
ruimte blijft bieden aan imperfectie.”

Van Wonderen groeide op in het keurige kustdorp Bergen. Hij voelde zich 
al jong aangetrokken tot lelijkheid. Wanneer hij met zijn ouders op 
vakantie ging en vanaf de snelweg de verroeste, ingestorte industrie van 
Luik zag opdoemen, raakte hij op slag betoverd. Vijf jaar geleden ­begon 
hij favoriete plekjes te fotograferen en te delen op sociale media. Bij 
NH Nieuws, waar hij journalist was, maakte hij vervolgens een serie over 
lelijkheid in de provincie. Het publiek reageerde verrukt. Zo ging het 
balletje rollen.

In 2018 oogstte hij al veel succes met zijn eerste boek, ‘Chin. Ind. 
Spec. Rest., een verdwijnend Nederlands fenomeen’, over de teloorgang 
van Chinese restaurants in de polder. Maar ditmaal wilde Van Wonderen 
het breder trekken. “Vandaar deze landelijke reisgids vol met foto’s, 
plattegrondjes en fiets-, wandel- en scootmobielroutes.”

Winkelcentra uit de jaren zestig, zeventig of tachtig zijn gegarandeerd 
topmateriaal, vertelt de auteur. Neem Boven ’t Y, aan het Amsterdamse 
Buikslotermeerplein. ­Behalve de winkels hebben ook de meeste bezoekers 
ooit in betere staat verkeerd. In zijn boek plaatste Van Wonderen een 
foto van een verlaten scootmobiel, met een ketting vastgelegd aan een 
prullenbak. Een toepasselijker beeld bij dit winkelcentrum vond hij 
nauwelijks denkbaar.

Verval prikkelt hem, meer dan lelijkheid alleen. De ongeïnspireerde 
rijtjeshuizen van Purmerend hebben het boek niet gehaald, want die zijn 
alleen maar saai. Ze vertellen geen verhaal, in tegenstelling tot Den 
Helder, een verloederde maar opkrabbelende stad vol rafelranden. 
Wederopbouwwijken vindt de auteur ook geweldig, net als grensplaatsen 
waar letterlijk álles wegkwijnt, van het café tot het tank­station.

Geniet Van Wonderen nou echt van zulke plekken? “Ja, ik zie er oprecht 
schoonheid in, maar natuurlijk ook wel met een vette knipoog. Ik heb 
vaak het gevoel: och, hoe is het mogelijk dat zoiets lelijks als dit 
bestáát!”

Af en toe krijgt hij boze reacties. Sommige Chinese restauranthouders 
voelden zich bijvoorbeeld beledigd, maar dat bleek altijd met een 
gesprekje op te lossen. Zijn nieuwe boek zal ook wel wat wrijving geven, 
verwacht hij. “Je zult maar in Den Helder wonen en horen dat jouw stad 
een goede bestemming is voor een treurtripje...” Maar hij benadrukt dat 
hij niemand belachelijk wil maken. “Integendeel, de beschreven gebieden 
vind ik serieus de moeite waard om heen te reizen. Ik denk ook echt dat 
mensen er met mijn boek in de hand gaan rondwandelen.”

De auteur overweegt nu een soortgelijk boek over België te schrijven. 
Dat wordt vast een lijvig werk, beaamt hij. “Misschien moet ik het 
opsplitsen in meerdere delen.” Ondertussen is zijn grootste angst dat de 
lelijke bouwsels die hij in beeld en tekst vereeuwigd heeft, worden 
afgebroken. “Van sommige gebouwen weet ik nu al dat ze weg moeten. 
Doodzonde. Tja, vrij naar Lucebert: Alles van lelijkheid is weerloos.”


      /Lees ook:/


      /Met Redmond O’Hanlon op safari door Almere: ‘Zó lelijk hoef je
      het toch niet te maken?’/

De gastschrijver van Almere, Redmond O’Hanlon, haalde zich de woede van 
de lokale PVV op de hals door de stad ‘lelijk’ te noemen. Tijdens een 
safari langs de betonnen misère 
<https://www.trouw.nl/nieuws/met-redmond-o-hanlon-op-safari-door-almere-zo-lelijk-hoef-je-het-toch-niet-te-maken~b2988d3d/> 
legt hij uit wat eraan scheelt.


-------------- next part --------------
An HTML attachment was scrubbed...
URL: <http://www.tuxtown.net/pipermail/d66/attachments/20200727/8c0a71d2/attachment-0001.html>