[D66] De wereld houdt op ten zuiden van Maastricht, tenzij...

[R.O.]

(Nederland heeft schijt aan vluchtelingen. Oud nieuws.)

vk.nl:

column
Arnon Grunberg
De wereld houdt op ten zuiden van Maastricht, tenzij men er kan kamperen
8 juli 2020

Een aantal voormalige onderduikkinderen, onder wie Max Arian, Abram de 
Swaan, Zoni Weisz en Hanneke Groenteman, probeerde de Tweede Kamer te 
vermurwen om gevluchte kinderen (alleenstaande minderjarige 
asielzoekers) die in Griekenland vastzitten in Nederland op te nemen. Ze 
schreven: ‘In de afgelopen jaren hebben heel wat gezagsdragers spijt 
betuigd over de nalatigheid van zoveel Nederlanders in oorlogstijd om 
toen vervolgde minderheden te hulp te schieten. (...) Nu dient zich weer 
een mogelijkheid aan om kinderen in nood te redden.’

De brief had niet het gewenste effect. Ook CU en D66 stemden tegen de 
motie om de kinderen op te nemen, vooral om eensgezindheid in de 
coalitie te bewaren.

Anders dan in oorlogstijd moeten nu de volksvertegenwoordigers, namens 
ons, barmhartig zijn. De interesse in vluchtelingen is mede dankzij de 
crisis echter minimaal en de volksvertegenwoordigers, denkend aan de 
verkiezingen, weten dat. De wereld houdt op ten zuiden van Maastricht, 
tenzij men er kan kamperen.

Eind mei vroeg Martin Sommer zich in de Volkskrant bezorgd af of als de 
kinderen komen ze wel weggaan en zich beroepend op Die Tagesschau stelde 
hij dat het geen echte weeskinderen zouden zijn.

De economen Anne Case en Angus Deaton (Nobelprijs 2015) concludeerden in 
Der Spiegel dat burgers er niet van houden solidair te zijn met mensen 
die er niet zo uitzien als zij. Ze hadden het vooral over de angst van 
veel witte Amerikanen dat hun belastinggeld naar zwarte Amerikanen gaat, 
maar het mechanisme bestaat overal.

Merkwaardig dat Nederland wel bereid is wat geld uit te geven aan die 
kinderen, als ze maar wegblijven.

De angst voor de vreemdeling, minderjarig of niet, is een constante. 
Weinig tot niets wijst op vooruitgang. Wij slaan graag op het halfdode 
paard Johan Derksen. Elders mogen kinderen wegrotten, zolang hier het 
vermaak dat maatschappelijk debat heet maar blijft doorgaan.