[D66] Filmtip: Tigers are not afraid

[A.OUT]

Een volstrekt origineel en ontroerend sprookje over de Mexicaanse
drugsoorlog
By
Ronald Rovers
trouw.nl
3 min
View Original
Filmrecensie Tigers are not afraid
Filmrecensie Tigers are not afraid

Tigers are not afraid
Regie Issa López
Met Paola Lara, Juan Ramón López, Hanssel Casillas
★★★★☆
Ronald Rovers29 augustus 2019, 13:33

Zoals de film ‘Pan’s Labyrinth’ de fascistische dictatuur onder Franco
liet zien door kinderogen, zo laat het prachtig ontroerende ‘Tigers Are
Not Afraid’ de Mexicaanse drugsoorlog zien door de ogen van de een
groepje jonge kinderen, aangevoerd door de twaalfjarige Estrella. Het is
een ­pijnlijk ontroerende mix van de harde realiteit in een door
drugsbendes ­beheerst stadje en kinderfantasieën die de gruwelen
proberen te begrijpen.

Drie krijtjes krijgt Estrella van de juf als ze op school op de grond
moeten duiken omdat er in de buurt voor de zoveelste keer wordt
geschoten. Voor elk krijtje mag ze een wens doen.

Als ze thuiskomt uit school, blijkt haar moeder spoorloos verdwenen,
want vrouwen worden met regelmaat door de bendes uit huizen ontvoerd. U
mag raden waarom. Maar in die wereld leeft Estrella nog niet, ook al zal
ze snel volwassen moeten worden.
Griezelverhalen

Na een paar dagen honger lijden ­beseft ze dat haar moeder niet
terugkomt en ze sluit zich aan bij een groepje zwerfkinderen dat ze
vaker in de buurt heeft rond zien scharrelen. Dat gaat niet van harte.
Ze is een meisje, zeggen de jongens, en meisjes brengen ongeluk. Een van
hen heeft een tijger als knuffel.

Die tijger is zowel bedreiging als ­bescherming. ’s Avonds vertellen ze
elkaar griezelverhalen over een tijger die door de stad sluipt en
kinderen eet. Maar als ze dromen dat ze de bendes overwinnen in een
gevecht, is dat ook in de gedaante van een tijger. Want tijgers zijn
niet bang.

Net als de ontvoering van vrouwen stipt de film zijdelings andere
ernstige onderwerpen aan. De infiltratie van de onder- in de bovenwereld
bijvoorbeeld, doordat criminelen zich verkiesbaar stellen als politicus.
En de angst van de politie om op te treden tegen de bendes, omdat ze of
corrupt zijn, of niet opgewassen ­tegen het keiharde geweld. Dit is een
land dat alleen met een wonder aan de eindeloze geweldsspiraal lijkt te
kunnen ontsnappen.
Bloedspoor

Nergens verlaat de film de blik van zijn jonge personages. Soms volgen
we Estrella, die vanaf het moment dat ze in een leeg huis arriveert,
wordt achtervolgd door een bloedspoor dat over muren en vloeren kruipt.
Soms volgen we de jonge aanvoerder van het groepje kinderen, de
wereldwijze Shine, die de ­beslissingen neemt totdat Estrella de
stoerste van de twee blijkt.

Shine blijkt een telefoon met een belastend filmpje van een van de
bendeleden te hebben gestolen en het is de vraag wat ze ermee moeten
doen. Vanaf de andere kant kijken de ­doden mee, onherkenbaar in het
plastic waar de moordende ‘Guascas’ ze in hebben verpakt. Uiteindelijk
is Estrella’s wraak zoet, maar alleen omdat dit een sprookje is. In het
echte Mexico winnen de bendes.


Lees ook:
Een dodendagparade, net als in de film

Herinnert u zich nog de eerste scène van ‘Spectre’, de meest recente
James Bond-film, uit 2015? Het was voor Mexico een bijzonder filmmoment;
een schitterend gefilmde hommage aan Día de Muertos, de Dag van Doden
waarop Mexicanen eind oktober en begin november feestelijk hun overleden
familieleden herdenken.
‘Chavela’ toont de koningin van het Mexicaanse levenslied als macha
onder de macho’s

Als Chavela begint te zingen, vloeien al snel de tranen. Het is niet
alleen haar stem die indruk maakt, teder en krachtig tegelijk, maar ook
de doorleefde manier waarop ze zingt over de liefde, over pijn en
verdriet. Als ze ‘Soledad’ aanheft, voel je dat ze die eenzaamheid zelf
heeft doorgemaakt. Chavela Vargas (1919-2012), de koningin van het
Mexicaanse levenslied, was - wat je noemt - ervaringsdeskundige.