[D66] Balabanoff

[A.O.]

http://www.uitgeverijschokland.nl/wp-content/uploads/1Balabanoff_nawoord.pdf

Kritische klassieken 15
Angelica Balabanoff
Rebel

Politieke herinneringen 1869-1938

350 pagina's
ISBN 978-90-824546-4-2
Gebonden in stofomslag

Vertaling: Nils Buis
Nawoord: Elsbeth Etty
€25 | verschijnt september 2018

Angelica Balabanoff (1878-1965) was een van de leidende figuren in de
internationale socialistische beweging van voor, tijdens en direct na de
Eerste Wereldoorlog. In 1919 werd ze de eerste secretaris van de Derde
Communistische Inter­­na­tionale (Kom­intern). Hoewel ze in de
vergetelheid raakte, hoort ze zonder meer thuis in de eredivisie van
bekende revolutionaire vrouwen als Rosa Luxemburg, Emma Goldman, Clara
Zetkin en Alexandra Kollontaj, met wie allen ze bevriend was.

Balabanoff kwam al vroeg in verzet tegen het milieu van handelaren en
grondbezitters in het Oekraïense stadje Chernikov, waar ze opgroeide. In
1897 vertrok ze naar Brussel en ging studeren aan de Université
Nou­velle, een instituut dat bekend stond om zijn radicalisme. In 1900
werd ze lid van de Italiaan­se Socialistische Partij. Nadat bij toeval
haar talent om grote groepen toe te spreken werd ondekt, ontwikkelde ze
zich al snel tot een van de belangrijkste en populairste sprekers op
socia­listische massabijeenkomsten. Weer terug in Italië gaf ze de
partijkrant Avanti uit en nam ze radicaal stelling tegen de op uitbreken
staande Eerste Wereldoorlog, die tot een breuk in de Tweede
Internationale leid­de, toen de reformistische voorstanders van de
oorlog lijnrecht tegenover de internationa­listische revolutionairen
kwamen te staan. Tegen de heersende stroming in bleef Balabanoff ijveren
voor een onvoorwaardelijke vrede en kwam in 1917 in het bolsjewistische
kamp terecht. Vanwege haar internationale contacten was ze de ideale
persoon om een nieuwe internationale – de communistische Komintern ­– op
te zetten. Als gevolg van de opkomst van de éénpartijstaat, de Rode
Terreur, de opkomende cor­ruptie en het ontstaan van een nieuwe
autoritaire politieke klasse in de jonge Sovjet-Unie, keerde ze zich
steeds verder af van de bolsjewieken, tot ze in 1922 definitief het land
verliet om er nooit meer terug te keren.

Balabanoff kende, correspondeerde, werkte samen en was bevriend met
uiteenlopende figuren als Mussolini, Trotski, Lenin, John Reed, Serrati,
Radek en Zinovjev, en bericht in haar herinneringen uit de eerste hand
over deze hoofdrolspelers op het politieke strijdtoneel van het begin
van de twintigste eeuw. Ronduit onthutsend zijn haar herinneringen aan
Mussolini, die ze in Zwitserland ontmoette toen hij psychisch, fysiek en
financieel volkomen aan de grond zat. Nadat ze hem on­der haar hoede had
genomen, aan werk had geholpen en hem politiek bijgeschoold had, kwam
het tot een breuk toen Mussolini – inmiddels opgeklommen tot
hoofdredacteur van Avanti, het officiële dagblad van de Italiaanse
Socialis­tische Par­tij – tegen de wil van de leiding van de partij
pleitte voor Italiaanse deelname aan de Eerste Wereldoorlog. Mussolini
werd uit de partij gezet, be­gon niet veel later zijn eigen politieke
beweging en ontpopte zich al snel tot Duce van het fascistische Italië.

Voor het eerst verschijnen in september van dit jaar de politieke
memoires van Angelica Balabanoff in Nederland­se vertaling, onder de
titel Rebel. Elsbeth Etty, biografe van de grand old lady van het
Nederlandse socialisme Henriëtte Roland Holst, verzorgt het nawoord.

> Bestel dit boek
> Meer over dit boek