[D66] Nep, en het jargon van de authenticiteit

[J.N.]

"Samengevat luiden Adorno's veelsoortige bezwaren tegen authenticiteit 
en het jargon dat haar omringt als volgt: ze vormt een hol substituut 
voor een verloren religieus geloof in ultieme waarden; ze is gebaseerd 
op een onterechte zoektocht naar eigendomsoorsprongen, die de rechten 
van de eerste ingezetenen bevestigen; ze berust op een twijfelachtige 
ideaal van zelfbezit en integriteit die het belang van het mimetische 
moment bij de totstandkoming van het zelf veronachtzaamt; ze bevat een 
ontologische fictie van absoluutheid die zichzelf ten onrechte beschouwt 
als tegengif voor de nivellerende equivalentie van het ruilprincipe; ze 
dient als een anti-intellectuele evocatie van concreetheid en directheid 
tegen de vermeende plunderingen van het abstracte en intellectuele 
denken; ze kan worden uitgelegd worden als een variant van het cultische 
aurabegrip, dat zelf slechts een functie is van de reproductietechnieken 
waaraan zij vooraf meent te gaan; en zij geeft, tot slot, op paradoxale 
wijze te veel macht aan het subject, dat het vermogen heeft om iets als 
authentiek te bestempelen, en aan het object, nadat dat stempel is 
gezet. Alle pogingen om een authentieke betekenis te ontlenen te 
ontlenen aan etymologische prioriteit zijn dus net als het filosofische 
grondslagenonderzoek een vergeefse zoektocht naar een Urgeschichte, die 
niet veel meer voorstelt dan een nostalgische fantasie over een 
oorspronkelijke heelheid voor de zondeval".

p. 44,45 De kunst van kritiek. Adorno in context. "Het stigma van 
onechtheid, Adorno's kritiek op authenticiteit"