[Fwd: [Links Nederlands] Analyse partijprogramma PVU en TON in Utrecht]

[Antid Oto]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

-------- Original Message --------
Subject:     [Links Nederlands] Analyse partijprogramma PVU en TON in
Utrecht
Date:     Wed, 17 Feb 2010 08:41:25 +0100
From:     Redactie Alert! <alertafa at xs4all.nl>
Reply-To:     linksnederlands at yahoogroups.com
To:     linksnederlands at yahoogroups.com



Persbericht Antifa-Café Utrecht, 16 februari 2010

Op donderdag 18 februari zal tijdens het Antifa-Café het volgende
programma aan
bod komen

Iedere derde donderdag van de maand

Antifa Cafe in Utrecht

Donderdag 18 februari 2010

In deze editie:

- Informatie over Calais Migrant Solidarity en verslag van de reis van
Utrechtse
activisten naar Calais
-Terugblik op de NVU-demonstratie van 30/1 in Arnhem
-Acties tegen deelname extreem - en populistisch rechts aan de
gemeenteraadsverkiezingen
-Terugblik op acties tegen de neonazi-demonstratie in Dresden
-Nieuws over extreemrechts van de laatste maand, met foto´s en video´s

ACU, Voorstraat 71, Utrecht. Na het eetcafé om 21.00 zaal open

http://www.afautrecht.antifa.net/

TON Utrecht

Rita Verdonk, de baas van Trots op Nederland waarschuwt haar achterban
in een
videoboodschap voor de `AFA´. Toen zij nog minister van justitie voor de
VVD was,
kreeg zij een aantal keer te maken met acties van antiracisten. Verdonk
vond het in
die tijd nodig om allerlei knalharde proefballonnetjes op te laten om
asielzoekers en
politieke vluchtelingen de toegang tot Nederland te ontzeggen. Ook
verzette ze zich
fel tegen het zogenaamde `Generaal Pardon´. Verdonk wilde haar imago van
`Iron
Lady´ cultiveren, maar de praktijk van haar werk als minister laat wat
anders zien; zo
maakte ze bijvoorbeeld meer gebruik van haar ministeriele bevoegdheid om
asieldossiers individueel te beoordelen dan haar opvolgster Albayrak.
Rita Verdonk wil maar één ding en dat is macht. Eerst de macht binnen de
VVD; dat
mislukte. Nu wil ze met haar partij, een samenraapsel van allerlei
ongenoegen of
vermeend ongenoegen in Nederland, de eerste vrouwelijke premier van
Nederland
worden. Een machtswellusteling pur sang, niet te beroerd om over de
ruggen van
asielzoekers en migranten stemming te maken. Zo beweert Verdonk dat
`discriminatie niet in de aard van Nederlanders zit´, kortom,
Nederlanders zijn
superieur, mensen die zich gediscrimineerd voelen zitten ernaast en
bovendien
bestaat discriminatie door Nederlanders dus niet. Ook gaat Rita Verdonk
tekeer
tegen `de monumenten ter herdenking van de slavernij´ die volgens haar
overal in
Nederland worden opgericht. Er staat er echter maar eentje, in
Amsterdam. Tijdens
de onthulling werd Verdonk, toen nog als minister, uitgefloten door
honderden
toeschouwers. Rancuneus en leugenachtig dus ook nog.
Haar visie op democratie is helemaal een lachertje; ze hanteerde, in de
periode rond
de oprichting van TON in 2008, het voorbeeld dat er 5 mensen samenzitten
om te
eten, 3 ervan willen friet, 2 zuurkool. Dus dan wordt het friet. Dat is
hoe democratie
werkt volgens Rita Verdonk. Dat je ook verschillende gerechten kan
klaarmaken
komt niet in haar op.

In 38 gemeenten (in de gemeente Zuidplas heeft TON 2 zetels) doet TON
mee aan
de gemeenteraadsverkiezingen. Ook in Utrecht. In een bijzonder karig
`verkiezingsprogramma´ komt het simplistische, platte nationalisme van
TON ook
her en der terug. Zo wil TON Utrecht `de binnenstad `opleuken´ met
vlaggen en
banieren bij evenementen´, kennelijk om `Trots op Nederland´ uit te
stralen.
Opvallend is dat TON weer teruggrijpt op de aanpak van
jongerencriminaliteit door
rekening te houden met cultuur en achtergrond. Keer op keer is uit
onderzoek
gebleken dat jeugdcriminaliteit te maken heeft met het gebrek aan
kansen, aan de
sociaal-economische positie van jongeren. Deze jongeren zijn in
Nederland geboren
en zijn een product van de Nederlandse steden. En TON Utrecht wil het
respect
terugbrengen op scholen, onder andere door weer `u´ te gaan zeggen.

Meer is er niet te melden over het programma van TON Utrecht, het zijn
treurige
one-liners en volslagen amateuristisch. Van de Utrechtse website van TON
wordt je
ook niet veel wijzer; een harde aanpak van jeugdbendes, met vervolgens
aanbevelingen die allang worden uitgevoerd. Toch claimt TON `weer orde
in de stad
te brengen´. Ook op het gebied van integratie trapt TON allerlei open
deuren in;
verplichte taalcursus voor mensen in de bijstand, mensen die een
inburgeringscursus
moeten volgen, moeten ook verplicht een taalcursus volgen. In gemengde
klassen
`want we (TON) gaan tenslotte voor niets en niemand terug naar de
middeleeuwen´.
Subtiel is anders.

TON, met jullie platte nationalisme beogen jullie Utrechters uit te
sluiten. Ons
antwoord is eenvoudig; wij sluiten jullie propaganda-posters uit van de
verkiezingsborden. Zo voelt dat dus.

Partij Vrij Utrecht (PVU)

De rentree van Wim Vreeswijk in de politieke arena, ooit door de in 2007
overleden
NSB-weduwe Florrie Rost van Tonningen de `kroonprins´ van het
extreemrechtse
spectrum in Nederland genoemd, betekent ook de terugkeer van een
racistische
opportunist bij uitstek. Schaamteloos parasiteert Vreeswijk op de
populariteit van de
Partij voor de Vrijheid van Geert Wilders en heeft er zelfs een
soortgelijke vogel als
symbool van de partij bijgezocht. Maar in september vorig jaar
distantieerde
Vreeswijk zich nog van Wilders in een ingezonden brief in AD. Vreeswijk
misbruikt
de PVV dus om zijn geliefde inkomen als raadslid terug te veroveren.

Om mee te kunnen doen aan de gemeenteraadsverkiezingen viel Vreeswijk
terug op
een deel van zijn oude achterban uit het Nederlands Blok en de
CentrumDemocraten. Zijn kandidatenlijst bestaat uit figuren die al
eerder kandidaat
stonden voor een van de partijen die Vreeswijk door de jaren heen
bestierde.
Typerend voor hoe Vreeswijk zijn partij organiseert is dat je zijn
kandidaten nooit
aan het woord hoort. Wat hun visie op de Utrechtse samenleving is,
blijft dus
onduidelijk.

De visie van Vreeswijk is echter duidelijk. In het 66 pagina´s tellende
partijprogramma, geschreven door Vreeswijk zelf, soms in de ik-vorm,
soms in de
wij-vorm, beperken we ons tot de passages over de multi-culturele
samenleving,
integratie, migratie en asielzoekers.
Vreeswijk zegt op te komen voor de `gezagsgetrouwe Nederlander´. In zijn
ogen
bestaat Utrecht uit deze `gewone´ mensen en verder uit mensen die van
`protestvergadering naar protestvergadering, van bezetting naar
bezetting, van
blokkade naar blokkade, van demonstratie naar demonstratie en van rel
naar rel´
lopen. Daarnaast bestaat de Utrechtse samenleving uit mensen die volgens
Vreeswijk
geen deel van die samenleving mogen uitmaken. Daarover later meer.

De Partij Vrij Utrecht (PVU), in casu dus Wim Vreeswijk, verzucht dat
Nederland is
geworden tot een land `vol onvrede, onrust, onveiligheid en
ongezelligheid´. Dat
komt in hun ogen mede doordat partijen als de PVU worden geboycot en dat is
volgens Vreeswijk `terreur tegen andersdenkenden´. Vreeswijk ziet ook
overal, in
elk buurthuis en in elke bibliotheek de `opdringerige indoctrinatie van
de politieke
dictatuur´, doelend op het diverse culturele aanbod, in Vreeswijks ogen
de door hem
verfoeide `multi-cultuur´.

De PVU plaatst zichzelf in een decennialange extreemrechtse traditie
door, als het
gaat over `vreemdelingen´, woorden te gebruiken die de Nederlander doen
herinneren aan de strijd tegen het water, zoals `instromen´ of
`toestroom´. Verderop
in het partijprogramma gebruikt Vreeswijk, in navolging van Geert
Wilders, het
woord `tsunami´ om de Islam in Nederland aan te duiden. Om de vreselijke
natuurramp waarvan vooral moslims slachtoffer op deze manier te
gebruiken is
ronduit walgelijk.

Ook kenmerkend voor de extreemrechtse traditie is de haat tegen alles
wat door
Vreeswijk als `links´ wordt verondersteld. Zo beweert Vreeswijk dat 50%
van de
Utrechtse ambtenaren politiek gelieerd zijn aan de PvdA of zelfs aan
organisaties die
gelieerd zijn in politieke terreur (!). Lokale overheden, en de Utrechtse
gemeenteraad, zijn volgens Vreeswijk `extreemlinks´. En de PvdA is
natuurlijk de
`Partij voor de Allochtonen´....

Dat Vreeswijk in een cocon leeft en wereldvreemd is laat zijn passage
over KURF,
het Komitee Utrecht tegen Racisme en Fascisme dat in de jaren negentig
actief was,
zien. KURF is al een jaar of 10 opgeheven. Het zit Vreeswijk nog altijd
dwars dat
KURF subsidie van de gemeente kreeg voor haar voorlichtingswerk over
racisme op
scholen etc.
Ook zijn opmerking over middenstanders in Lombok die hun waar op de stoep
uitstallen is volslagen achterhaald en enkel bedoeld om Turkse en
Marokkaanse
ondernemers zwart te maken.
Dat geldt ook voor Vreeswijks getier tegen `positieve discriminatie´.
Hij kan gewoon
niet begrijpen dat bij dezelfde kwaliteit de voorkeur uitgaat naar een
vrouw of
`nieuwe Nederlander´. Ook beweert Vreeswijk dat een en ander leidt tot
`een slecht
sociaal klimaat´ binnen de onderneming. Beeld dat Vreeswijk wil dat
blijft hangen;
allochtonen zorgen voor problemen en verzieken de sfeer.

En Vreeswijk is nog niet klaar over de Kanaalstraat, één van de meest
populaire
straten van Utrecht buiten het centrum. Op een `normale werkdag´ geeft de
Kanaalstraat volgens Vreeswijk `het beeld van een vakantieoord aan de
Middellandse Zee voor langdurig werklozen´. Geen greintje begrip voor de
eerste
generatie gastarbeiders die afgekeurd in de WAO zitten.

Een andere traditionele pijler van extreemrechts is het gezin. De PVU
plaatst zich
met dit patriarchale, racistische en antifeministische citaat in deze
traditie: "De PVU
ziet het gezin van de autochtone man, vrouw en kinderen als dè natuurlijke
hoeksteen van de samenleving... (...)" Een gezin stichten geldt volgens
Vreeswijk/de PVU niet voor `allochtonen´, want `er is in ons land overal
overdadig
aanwezige seksuele voorlichting dus bekendheid met voorbehoedsmiddelen en
bewuste gezinsplanning die overbevolking remmen".

Keihard wordt het wanneer de PVU het heeft over een ander extreemrechts,
fascistisch stokpaardje: het weren van niet-zuivere elementen (`economische
vluchtelingen als parasieten´) uit de samenleving: de PVU heeft het over de
miljoenen economische vluchtelingen die naar Europa komen. De PVU wil
`opvang
in eigen regio´ want dat `is qua diversiteit en handhaving van de mens,
sociaal
gedrag, integratie en kostenbeheersing een veel verstandiger maatregel.´
Om eraan toe te voegen dat de PVU het `als milieupartij´ dit `nomadische
gedrag´
met zorgen gadeslaat. Verderop in het partijprogramma maakt Vreeswijk de
klassieke extreemrechtse vergelijking door criminaliteit onder
buitenlanders te
koppelen aan de aanwezigheid van asielzoekers.

Subsidies voor migrantenorganisaties worden door Vreeswijk steevast
weggezet als
`sinterklazerij´ en bijvoorbeeld de Utrechtse stedenband met Leon in
Nicaragua
wordt door Vreeswijk `als internationale pakjesdagen´ weggezet.
Vreeswijk wil af
van internationale solidariteit en wil in plaats daarvan stedenband met
bijvoorbeeld
Antwerpen, waar zijn goede vriend en voorbeeld Philip Dewinter, lange
tijd een van
de meest succesvolle fascisten van Europa, de grootste partij, het
Vlaams Belang,
runt. De website van de PVU wordt overigens gehost door een Belgisch
bedrijfje dat
ook de website van Bruno Valkeniers, de voorzitter van het Vlaams
Belang, beheert.
Het bedrijfje wordt gerund door de `internetstrategen´ van het Vlaams
Belang.

Vreeswijk vindt overigens de Duitse stedenbanden die een aantal
gemeentes in
Nederland hebben ook erg goed. En weer een uitstapje in de duistere
krochten van
Vreeswijks brein: hij is tegen subsidie aan Derde wereldwinkels. Deze
bestaan echter
niet meer en zijn pleidooi dat deze dan voortaan hun producten tegen de
werkelijke
handelskosten moeten verkopen, is al jaren de hoeksteen van het hele
Fair Trade-
principe. Vreeswijk wil gewoon geen winkels met `exotische´ producten in
Utrecht.
Hoe bekrompen kun je zijn.

Helemaal potsierlijk wordt het als Vreeswijk verwijst naar de Stichting
Utrechts
Herstel, als bron van de onderbouwing van een van zijn vele beweringen.
Utrechts
Herstel was het zogenaamde wetenschappelijke bureau van het Nederlands
Blok,
gerund door Vreeswijk zelf en zijn vrouw Irene Vreeswijk-Mullaert. Heel
betrouwbaar inderdaad.

Het begrip `volk´ wordt vaak door Vreeswijk gehanteerd. Het `volk´ als
monogaam
geheel, van vreemde smetten vrij, dat `eendrachtig is´ en als `een blok
schouder aan
schouder staat om elkaar te helpen´. Klassiek fascisme, we kunnen niet
anders
constateren. Vreeswijk ratelt over `onze gemeenschapsgelden´ die worden
aangewend voor migranten, eraan voorbijgaand dat iedereen in Nederland
belasting
betaald. Het `volk´ zou een gemeenschappelijk belang moeten `bezitten´
en het
gevoel moeten hebben `dat men bij elkaar hoort´. En natuurlijk
voorziet/voorspelt
Vreeswijk `rassenrellen´ als dat `gevoel´ uitblijft.

Hoe verder in het partijprogramma hoe meer Vreeswijk zich laat gaan:
"Indien
Utrechtse burgers klagen over het feit dat er ´s avonds in hun straat
zo´n herrie is,
omdat de moslims pas ná zonsondergang ritueel beginnen te slachten....(...)"
Vreeswijks racisme spat ervanaf hier. Ten eerste zijn er kennelijk
Utrechtse burgers
en moslims en tja, over dat ritueel slachten thuis... Say no more...

Verderop begint Vreeswijk weer, het lijkt rechtstreeks gekopieerd uit zijn
`programma´ uit 2000, over de `penetratiedrift´ van asielzoekers.
Hiermee zet
Vreeswijk en de hele PVU politieke vluchtelingen weg als potentiële
verkrachters,
appelleert aan de diepgewortelde angst dat `buitenlanders´ `onze´
vrouwen inpikken,
en bovendien bedreigen de vluchtelingen met hun voortplantingsdrift het
demografische ideaalbeeld van Vreeswijk `autochtone gezin´ als hoeksteen
van de
samenleving. Hoe grof moet het worden?

Nou, volgens Vreeswijk moeten buitenlanders met AIDS direct uitgezet
worden.
Hier klinkt weer het klassieke fascistische ideaal van de zuivere
volksgemeenschap.
En Vreeswijk geeft zelfs migranten de schuld van aandoeningen zoals
reuma of
dementie, die volgens hem in een warmer klimaat zoals Marokko of Turkije,
nauwelijks voorkomen. Kortom, eigen schuld dat je hierheen bent gekomen
en ziek
bent geworden...

Het hele partijprogramma van de PVU/Vreeswijk is doordrongen van het
streven
naar een zuivere volksgemeenschap, door een wij en zij-denken, door
superioriteit
van de Nederlandse normen en waarden, door haat tegen alles wat als
links en
multicultuur wordt gezien, door een verlangen naar de terugkeer naar de
jaren 50...
In de epiloog schrijft Vreeswijk dat aan alle bezoek een einde komt, ook
al wordt het
bezoek tijdens het bezoek met respect en op gelijke voet behandeld. Dat
laatste blijkt
overigens niet uit het partijprogramma. De PVU/Vreeswijk biedt geen enkele
oplossing; waar problemen bestaan, zal de aanpak of de benadering van de
PVU de
problemen enkel vergroten, waar geen problemen zijn, zal de PVU proberen
de zaak
op te stoken.

Ons antwoord: geef geen stem aan haat en racisme! Isoleer de PVU en stuur
Vreeswijk met vervroegd pensioen!

Antifa Café Utrecht

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********