De DSB en de VVD: een liberaal liefdesverhaal

[Antid Oto]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

De DSB en de VVD: een liberaal liefdesverhaal

Geplaatst door redactie socialisme.nu, woensdag 14 oktober 2009, 11:38

Tussen 1 en 12 oktober haalden verontruste klanten 664 miljoen euro
aan spaargeld weg bij de DSB, waardoor de bank failliet ging. Topman
Scheringa krijgt terecht de volle lading, maar de vier prominente
VVD-ers die in de afgelopen jaren de DSB hebben geleid en het
marktfundamentalisme in Den Haag hebben bevorderd zijn partners in crime.

Door Peyman Jafari

Dirk Scheringa is de verpersoonlijking van de liberale mythe ‘als
iedereen maar hard genoeg werkt, kan hij rijk worden.’ Scheringa begon
zijn carrière als politieman en verdiende later als wachtmeester bij
door anderen financiële adviezen te geven. Het zakenimperium dat hij
vanaf de jaren negentig opbouwde, was niet gebouwd op zweet maar op
zwendel. Onder de DSB-vlag adverteerden merken als Becam, Frisia,
Postkrediet en Lenen.nl voor leningen. Mensen kregen ‘woekerpolissen’
aangesmeerd – verzekeringen die samen met leningen op slinkse wijze
verkocht werden. De winstmarges van deze verzekeringen bedroegen
tussen de 60 en 80 procent. De DSB gebruikte de term ‘optoppen’ voor
het opzadelen van klanten met steeds meer leningen en steeds meer
polissen, tot de grens bereikt is.

Scheringa verrijkte zich en kreeg vanaf 1999 een vermelding in de
Quote 500. Vorig jaar stond hij met een geschat vermogen van 285
miljoen euro op nummer 97. Om zich te vermaken kocht hij de
AZ-voetbalclub en –stadion, een privévliegtuig en begon aan de bouw
van een museum.

Scheringa kon zijn gang gaan toen VVD-er Gerrit Zalm tussen 1994 en
2007 vrijwel onafgebroken Minister van Financiën was. Dit waren de
jaren van het neoliberale triomfalisme. De vrije markt werd heilig
verklaard en moest ruim baan krijgen. Een van de manier waarop dit
gebeurde was deregulering – minder regels voor de rijke elite. Zalm
was in 2005 medeverantwoordelijk voor de toekenning van een
bankvergunning aan de DSB, terwijl de aanvraag aan alle kanten rammelde.

Zalm ging na zijn vertrek uit de regering in 2007 bij de DSB aan de
slag als financieel directeur, terwijl deze bank toen al regelmatig in
het nieuws kwam wegens dubieuze praktijken. In de jaren daarvoor
legitimeerde hij de sociale afbraak van het kabinet met verwijzing
naar de EU-regel die bepaalt dat het begrotingstekort niet groter dan
3 procent van het nationale inkomen mag zijn. De striktheid waarmee
hij die regel toepaste om op de sociale voorzieningen te bezuinigen
gold niet voor de handel en wandel van miljonairs als Scheringa.

Eind 2008 werd Zalm door Wouter Bos tot topman bij ABN Amro/Fortis
gemaakt. Zijn plek in de DSB werd tussen maart en mei 2009 door een
andere VVD-er opgevuld – Frank de Grave. Na zijn vertrek nam VVD-er
Robin Linschoten het stokje over nadat hij al een aantal jaar
commissaris was geweest. Hij noemde de DSB de ‘beste bank’ van
Nederland. Met zijn enorme arrogantie en minachting voor gewone mensen
moet deze liberale fundamentalist zich als een vis in het water hebben
gevoeld in het imperium van Scheringa.

Als staatssecretaris was Linschoten midden jaren negentig
verantwoordelijk voor de privatisering van de Ziektewet. Een proces
dat is voortgezet onder het ministerschap van VVD'er Hans Hoogervorst.
Deze voormalige collega van Gerrit Zalm is nu voorzitter van de
Autoriteit Financiële Markten, die toezicht hoort te houden op 'het
gedrag van participanten in de financiële markten'.

Made in Holland

De VVD beweert nu dat de betrokken personen 'los van de partij' staan
en dat de VVD 'niets maar dan ook helemaal niets' met het DSB-debacle
te maken heeft. Het punt is natuurlijk dat het verband juist veel
verder gaat dan alleen de personen. Het beleid van de DSB is
exemplarisch voor het algehele neoliberale beleid dat de afgelopen
decennia in Nederland is gevoerd. In het uitstekende artikel
'Koninkrijk der Woekerpolissen' schreef de journalist Jan-Hein Strop
in de Pers: 'als er één land is waar de Amerikaanse meesteroplichter
Bernard Madoff zich ook thuis had gevoeld dan is het Nederland; een
paradijs voor aanbieders van beleggingen met onwaarschijnlijke
rendementen.'

Vorig jaar schreef het NRC dat Nederland 'het mondiale centra van de
financiële verpakkingsindustrie' is. Er bleek zo weinig controle door
De Nederlandsche Bank dat Nederland als snel werd gezien als de ideale
vestigingsplaats voor ontelbare financieringsbedrijven. Gerrit Zalm en
de voorzitter van de Nederlandsche Bank Wellink maakten het allemaal
mogelijk.

Dezelfde Wellink heeft het nu gepresteerd om in te stemmen met de
benoeming van VVD'er Ed Nijpels tot voorzitter van het pensioenfonds
ABP. Nijpels was tot twee weken terug commissaris bij de DSB en dus
mede verantwoordelijk voor het debacle van 400.000 gedupeerden en 1600
banen die op de tocht staan. Nu gaat deze man leiding geven aan een
van de drie grootste pensioenfondsen ter wereld, met een belegd
vermogen van ruim 180 miljard euro. En Wellink vindt het goed.

Politici als Wouter Bos roepen hard dat het failliet van de DSB niets
te maken heeft met de kredietcrisis, alsof dat iets is dat van
buitenaf komt aanwaaien. Het faillissement van de DSB is de
kredietcrisis. Helemaal van Hollandse makelij, aangejaagd door onze
eigen graaiers die de logica van winst boven alles plaatsen. En dit
zijn de mensen die tot op de dag van vandaag dit land besturen.

http://socialisme.nu/blog/nieuws/4390/de-dsb-en-de-vvd-een-liberaal-liefdesverhaal/

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********