DSB: wie niet luisteren wil . . .

[Cees Binkhorst]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Mensen die wel geoefend zijn in communicatie ... doen het zo
http://arxiv.org/pdf/0910.0242

Groet / Cees

http://www.managementsite.nl/6119/zakelijke-dienstverlening/dsb-wie-luisteren.html

DSB: wie niet luisteren wil . . .

Over achterliggende oorzaken bij een "drama"

Bolwerken
We kennen in onze westerse samenleving een aantal machtsbolwerken.
Voorbeelden zijn religieuze lichamen (kerken), de medische sector (artsen,
specialisten), juridische sector (advocatuur, rechters), overheid (milieu,
OM etc.), belastingdienst, banken en media.
Een centraal probleem bij elk van deze bolwerken is de combinatie van
macht en de concentratie daarvan in één sector van de maatschappij. Juist
deze combinatie zorgt ervoor dat dit soort instellingen anderen grote
schade kunnen toebrengen, vaak nog juist binnen de grenzen van bestaande
wetgeving

Macht
Mijn definitie van “macht” is als een persoon of partij kan beschikken
over wat anderen nodig hebben. Dat kunnen eenvoudige zaken als water, land
of delfstoffen zijn, maar uiteindelijk gaat het vaak over de vertaling
daarvan in geld.

Cultuur
Cultuur is een verzameling van gedragingen die in een regio gedurende een
tijd “goed werken” en daarna tot een soort “norm” worden verheven. Zo kan
een hand geven in de ene cultuur een teken van beschaving zijn, terwijl
het in een andere cultuur not done is en helemaal niet een negatieve
lading hoeft te dragen als je dat niet doet.

Een van de kenmerkende dingen aan cultuur is dat dingen veranderen in de
tijd. Was het in de jaren 30-40 van de vorige eeuw “stoer” om te roken en
te drinken, nu is dat “not done”.
Je chemische rommel gewoon op de vuilnisbelt dumpen kon zonder probleem en
producten met schadelijke bijwerkingen produceren idem.

Na het einde van de tweede wereldoorlog brak een tijd aan van herstel. Dat
werd wat later groei en de laatste 20-30 jaar werden gekenmerkt door
materialisme. Ook opvattingen veranderden. Een koelkast was ooit een luxe
artikel. Nu is het een eerste levensbehoefte.
Een ELB-tje. Bij die ELB horen nu ook een computer, breedbeeld digitale
TV, plastic tuinbankstel en nog een hele berg apparaten, vaak met elkaar
overlappende of zelfs absoluut onnodige functionaliteit.

Vraag en aanbod
Als van een goed te weinig aanbod is, gaat meestal de prijs omhoog. Dat is
met alles zo, en ook met huizen. Als een tijd lang de prijzen consistent
blijven stijgen wordt de verleiding groot om “boven je macht” te lenen.
Hierbij wordt een wissel getrokken op het constant blijven van
omstandigheden. Dat weten consumenten, maar ook banken en andere
financiële instellingen. De overheid kijkt mee en grijpt (vaak te laat) in
met wet- en/of regelgeving. Tot zover niets nieuws.

Rol van de media
Media blijken in toenemende mate invloed te kunnen uitoefenen op de gang
van zaken. Ze zijn geen onderdeel van het proces, maar beïnvloeden wel
degelijk. Een soort katalysator eigenlijk. Daarbij is niet alleen de
distributie een krachtige factor, maar ook de identiteit van een medium
(krant, TV zender etc.). In die hoedanigheid kunnen ze een proces dat al
loopt soms makkelijk versnellen of wellicht ombuigen.

DSB
Nu de vraag: wie is hier schuldig? Wie is/wordt gedupeerd? De “hebberige”
consument? De lijkenpikkende bankier? De slapende overheid? De “ouwe
jongens krentenbrood” Raad van Commissarissen? De in confectie
streepjespakken gestoken toezichthouders?

De hamvraag
Is het nou noodzakelijk dat de bank omviel? Ik denk van wel. Het gaat niet
om de DSB. Het gaat om de tergend langzaam veranderende mentaliteit. Er
zijn dingen die je gewoonweg niet doet, als je je moeders woorden nog
herinnert. Maar sommigen vinden dat dingen WEL mogen, zolang de rechter je
niet terugfluit.

Ik weet niet hoe het precies zit. Ik kijk naar de TV, zet het geluid af en
kijk naar de koppetjes van Dirk Scheringa en zijn rechterhand. Dan vraag
ik mezelf af “Zou je die mensen je spaarcentjes toevertrouwen“. Mijn
antwoord is “neen, driewerf neen”. Dan zet ik het geluid weer aan en hoor
WAT ze zeggen. Geoefend in juridisch / politiek gebrouwel komen
nietszeggende woorden over hun lippen. Nog geen dubbeltje zou ik ze
toevertrouwen.

Communicatie
Waar veel mensen, en dan bedoel ik u en ik, zich aan ergeren is het
taalgebruik van functionarissen. Het “veralgemeniserende karakter”, de
verzachtende, relativerende woorden, het vermijden van een duidelijke
wijsvinger, het elkaar de hand boven het al dan niet beboterde hoofd
houden, de politieke “correctheid” waarvan mijn eten soms spontaan
terugkomt.

Ik denk dat Nederland in dit tijdgewricht zo’n ramp als nu met de DSB
nodig heeft om te gaan beseffen dat de “gegroeide opvattingen” aan revisie
toe zijn.

Groet,
Jos Steynebrugh
Marketing & Innovatie Consulent

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********