Artsen, Millecam...

[Henk Elegeert]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

http://www.frieschdagblad.nl/index.asp?artID=44590
"
Hoofdartikel	maandag, 11 mei 2009	

Artsen, Millecam...

De geneeskunde in ons land staat op een hoog peil. Het is
onvoorstelbaar wat artsen vermogen en het lijkt erop dat het einde van
de mogelijkheden nog lang niet in zicht is. Integendeel, er zijn
nieuwe technieken in ontwikkelng waardoor op den duur ziekten zijn te
genezen die nu onbehandelbaar zijn. En vele duizenden mensen hebben
dankzij de ontwikkelingen minder pijn en/of hun ziekte is minder
belastend.

Tegelijkertijd staat de geneeskunde de laatste maanden niet altijd in
een gunstig daglicht. De beroepsgroep van artsen blijkt een
gemeenschap van gewone mensen te zijn, met kleinmenselijke
eigenschappen als jaloezie, onverantwoord gedrag en verzuim van
plichten. Dat blijkt uit allerlei berichten. Sommige verhalen over de
medische beroepsgroep zijn ronduit stuitend. Neem die arts die
maagverkleinende operaties deed met dodelijke gevolgen. Of denk aan
ruziënde artsen die door hun wangedrag patiënten lieten sterven.
Diverse rapporten van de inspectie schetsen een ontluisterend beeld
van de miscommunicatie in sommige afdelingen van ziekenhuizen. En hoe
zit het met de taakopvatting van sommige specialisten? Voelen zij zich
beoefenaren van de geneeskunst of zijn ze vooral in technische zin
bezig met mensen? En hoe is het met de voortgaande protocollisering
van de geneeskunde? Een dokter doet tegenwoordig zijn werk goed als
hij zich houdt aan het protocol.

Achter deze denkwijze schuilt een onpersoonlijke visie op de mens;
alsof alle mensen gelijk zijn. In de praktijk worden door het protocol
de belangen van de arts - hij moet zich aan de richtlijnen houden -
uitgespeeld tegen de belangen van de individuele patiënt, de kans
daartoe is in ieder geval aanwezig. Het fenomeen van het protocol
richt zich naar zijn aard op de totaliteit van de patiënten. Maar de
patiënt van die totaliteit is een constructie; die bestaat niet.

De protocollisering maakt deel uit van een merkwaardige paradox. De
moderne mens laat zich steeds meer voorstaan op diens individualiteit,
autonomie en mondigheid. Maar de verbanden in de samenleving,
waaronder die van de medische zorg, persen die individuele mens steeds
meer in dwangbuis van de kunstmatige uniformiteit.

Een van de achtergronden van de protocol-cultuur is de wens tot
beheersing en controle. De overheid kan gemakkelijker via controle op
naleving van het protocol controleren, dan handelingen per individu
controleren.


...en het beleid
Vandaag begint het proces tegen drie mensen die betrokken waren bij de
ziekte, kanker, van actrice Sylvia Millecam. Het gaat om artsen,
alternatieve genezers en de zieneres Jomanda. Die zouden, aldus het
Openbaar Ministerie, onverantwoord hebben gehandeld. Onder meer door
Millecam valse hoop te hebben gegeven en door haar niet te verwijzen
naar een reguliere arts. Bovendien zouden enkelen hebben gezegd dat
Millecam helemaal geen kanker had.

Het proces heeft een wat merkwaardig karakter. De nabestaanden hebben
een ongebruikelijke stap gezet, namelijk een brief aan de koningin en
aan de minister. Daarin schrijven ze dat Millecam met geen stok naar
het ziekenhuis te krijgen was. Het Openbaar Ministerie had ook die
overtuiging en zag daarom aanvankelijk af van vervolging van de drie.
De Vereniging tegen de Kwakzalverij dwong bij het gerechtshof echter
alsnog vervolging af. Vandaar de rechtszitting. De nabestaanden van
Millecam beschuldigen de Vereniging tegen de Kwakzalverij ervan over
de ruggen van de nabestaanden en met gebruikmaking van het ‘geval
Millecam’ een heksenjacht op de niet-reguliere geneeskunde uit te
voeren.

Het is niet de eerste keer dat de Vereniging - een van de
merkwaardigste clubs die Nederland kent - probeert het blazoen van de
niet-reguliere geneeskunde te bezoedelen. Ondanks dat miljoenen
Nederlanders zeggen baat te hebben bij de niet-reguliere geneeskunde,
voert minister Klink, net als zijn voorganger een stringent afwijzend
beleid - dat is mede het succes van de Vereniging.

Het proces tegen de drie betrokkenen bij de zaak-Millecam loopt
waarschijnlijk op niets uit. Hopelijk is dat voor de minister een
signaal dat hij eens wat kritischer moet kijken naar de Vereniging
tegen de Kwakzalverij. En dat hij de vereniging suggereert voortaan
haar pijlen te richten op bijvoorbeeld al die vakbroeders en
vakzusters in de reguliere praktijk die zich niet gedragen zoals het
hoort en waardoor patiënten sterven.
"

Ach, het zijn hier allemaal zieke broeders en - zusters ...

En precies, die boodschappers daar is het pas echt goed mis mee. Want,
wanneer laten die zo´n goed bedoelende Jomanda (Meesteres over de
angsten en/of geloof) nu eindelijk eens met rust. ;) Zolang zij toch
over ´de ziel´ van
Millecam ´waakt´ ..., nou ?  ;)

Henk Elegeert

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********