Is het tijd voor een athe ïstische politieke partij? Kom op 28 maart

Sun Feb 22 20:20:06 CET 2009

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

http://www.atheisme.eu/nl/entry/181/is_het_tijd_voor_een_atheistische_politieke_partij_kom_op_28_maart
"

Is het tijd voor een atheïstische politieke partij? Kom op 28 maart

Op 28 maart (http://www.atheistischebeweging.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=36&Itemid=1)
organiseert De Vrije Gedachte (http://www.devrijegedachte.nl/) een
bijeenkomst in Rotterdam waar wordt gebrainstormd over de vraag of er
een atheïstische politieke partij nodig is. Initiatiefnemer is Frans
van Dongen van de Atheïstische Beweging
(http://www.atheistischebeweging.nl/). Hij zal dan spreken over het
belang van een seculiere partij. Verdere sprekers zijn Sarah Strous
over een politieke lobby, en Lex Hagenaars van De Vrije Gedachte
(http://www.devrijegedachte.nl/).
Veel mensen worden de laatste jaren kriegelig van de manier waarop
religie zich naar voren dringt. De neiging om tegen de scheiding van
kerk en staat in religieuze politiek acceptabel te maken is hierbij
het grootste struikelblok. Grote, invloedrijke bewegingen propageren
zelfs openlijk het afschaffen van de seculiere democratie en het
invoeren van een theocratisch stelsel, met alle gevolgen voor de
mensenrechten van dien. Bush
(http://video.google.com/googleplayer.swf?docId=-7050135304712574299)
was een pion van deze beweging. Nederland wordt op het moment
medegeregeerd door zo'n theocratische partij, de ChristenUnie, en ook
dat blijft niet onopgemerkt. Men lijkt soms de klok op
wetenschappelijk, ethisch en maatschappelijk gebied te willen
terugdraaien.
Niet alleen ongelovigen storen zich aan de vaak wereldvreemde
groeperingen aan wie de vooruitgang voorbij lijkt te zijn gegaan. Ook
vele gelovigen zijn zich bewust van het belang van een seculiere
overheid, die neutraal is en geen groeperingen bevoordeelt of
benadeelt op basis van hun wereldbeschouwing en levensstijl. Maar
atheïsten en humanisten missen in het openbare discours de
'atheïstische stem'. In de politiek lijkt de religieuze lobby hierdoor
op een glansrijke overwinning af te stevenen. Religie wordt op
allerlei manieren gesteund en zichtbaar gemaakt. Religieuze
discriminatie wordt steeds vaker gesteund en verdedigd.

Heeft religie inderdaad zo'n negatieve invloed? De weerzin tegen de
zichzelf steeds harder op de voorgrond dringende religie wordt soms
voorgesteld als een alternatieve vorm van intolerantie, maar is eerder
een reactie op de toenemende antiseculiere, religieuze invloed op de
samenleving. De vraag is of het gaat om zaken die moeten kunnen in een
pluralistische samenleving of dat er redenen zijn om de koers te
keren. Maar hoe zou een atheïstische of seculiere partij moeten
reageren? Hier een aantal punten waarvan we ons moeten afvragen of het
moet kunnen in een seculiere maatschappij, of dat we grenzen moeten
gaan trekken.

Voorbeelden van negatieve invloed van religies

• Politieke beginselen. Vanuit religieuze partijen wordt vaak druk
uitgeoefend om bepaalde seculiere waarden te onderdrukken. De ene
partij is daarbij seculierder dan de andere. Het CDA gaat als grote
partij op veel gebieden mee met hun tijd en is overwegend een
seculiere partij, maar ontpopt zich toch vaak als vertegenwoordiger
van traditione of onseculiere waarden, zoals de gezinspolitiek en de
halfhartige pogingen religie te beschermen tegen godslastering.
Daardoor onstaat soms de indruk dat er in het CDA wel degelijk
conservatieve krachten aanwezig zijn, die echter zijn gedwongen mee te
gaan in de vaart der volkeren zolang de brede maatschappelijke
voorkeur zich niets aantrekt van de wil die de kerken aan de schaapjes
proberen op te leggen. Andere partijen weren groepen burgers zoals
vrouwen of homo's uit politieke beleid en besluitvorming.

• Religies propageren een discrimerende grondhouding. Mensen worden
vastgelegd op een bepaald aspect, zoals hun sekse of geloof. Dat
bepaalt de onderlinge verhoudingen en de vrijheden en mogelijkheden
van een mens. In plaats van samenleven onvoorwaardelijk te bevorderen
worden door religies scheidslijnen ingezet.
De mensenrechten worden niet serieus genomen. Vrouwen en homo's worden
uit de politiek geweerd. Een Nederlandse publieke omroep weert homo's.
Christelijke scholen weren homo's. Op dit moment wordt het land zelfs
geregeerd door een partij die homo's blijkt te weren. De islam
introduceert een soort apartheidssysteem met ghetto's en gescheiden
domeinen voor man en vrouw, en dringt respect hiervoor op aan allerlei
instituties in het openbare leven.

• Wetten dienen om mensen en hun rechten te beschermen. Maar
religieuzen zetten de wet vaak in om hun ideologie te beschermen, en
passen het recht op vrijheid van godsdienst toe op de godsdienst zelf
in plaats van op de burger. Het gevolg is dat de wet wordt ingezet om
mensen te discrimineren en van hun rechten te beroven in plaats van ze
te beschermen tegen discriminatie. Mensenrechten zijn in het licht van
'het recht op godsdienstvrijheid' in feite een wassen neus.
Zelfs politieke partijen schromen niet om de mensenrechten op deze
manier te misbruiken. SGP en ChristenUnie beroepen zich op
godsdienstvrijheid en vrijheid van vereniging om groepen burgers uit
te sluiten van politieke beleidvoering.

De vraag is of we deze zaken moeten tolereren of niet. Als we deze
antiseculiere beginselen toelaten, is dat een belangrijk argument voor
totale vrijemeningsuiting om te kunnen verwijzen naar het gevaar van
religie, zelfs als iemand een reden vindt om dit gevaar fascistisch te
noemen. Religie die politiek is, moet aan dezelfde voorwaarden voldoen
als de politiek. Het weren van vrouwen of homo's uit de regering is
volgens mij een religieus-fascistisch element, en dus een schending
van de mensenrechten. Dat dit mogelijk is door een beroep te doen op
democratische rechten is mogelijk dankzij een gebrek aan inzicht in
onze eigen beginselen. Misschien is dat een gevolg van verslapte
waakzaamheid omdat we zijn vergeten hoe respectloos en gewetenloos
religie kan zijn. Misschien ook is het een symptoom van de nog altijd
aanwezige macht van religie, die onvermoeibaar blijft proberen de wet
aan de kant kan schuiven.

• Het meest opvallend is de negatieve invloed die religieuzen proberen
uit te oefenen op de vrijheid van meningsuiting. Kritiek op religie
ligt steeds gevoeliger, waardoor problemen die door religie worden
veroorzaakt moeilijk zijn aan te pakken. Nadat Theo van Gogh om zijn
mening over de islam werd vermoord werd het recht op
vrijemeningsuiting niet verdedigd, maar juist ter discussie gesteld.
De moord werd aangegrepen om de mogelijkheden te onderzoeken om
godslastering moeilijker te maken.
Van zaken als eremoord en vrouwenbesnijdenis wordt getracht het
islamitische karakter ervan te verhullen, om de voor kritiek gevoelige
religieuzen niet op de tenen te staan. Maar doordat deze zaken wel
degelijk uit de islam voortkomen, werkt deze strategie niet goed. Deze
onderwerpen werden uitsluitend op de politieke agenda gezet doordat er
werd gehamerd op het islamitische karakter ervan. Als dit niet
gebeurt, wordt 'de vuile was binnenskamers gehouden', en wordt er dus
effectief ook niet tegen opgetreden. De angst dat de islam een slechte
naam krijgt, is groter dan de drang om misstanden aan te pakken. Door
deze ontwijkende houding kan het geweld nooit goed worden aangepakt.
Ook integratieproblematiek, schoolachterstand en werkloosheid onder
islamitische immigranten worden medeveroorzaakt door de religie; dit
aspect is structureel onbespreekbaar. De islam is zeer sektarisch van
karakter, waardoor de vrije ontplooiing van het individu wordt
belemmerd. Een zeer grote groep is daardoor niet in staat zich aan te
passen aan de eisen die open maatschappij stelt.

Het belemmeren van vrije godsdienstkritiek kan belangrijke negatieve
gevolgen hebben voor de seculiere waarden van onze maatschappij, omdat
enerzijds de vrije kritiek op een systeem wordt belemmerd, terwijl
anderzijds diezelfde systemen via de politiek hun visie aan de
maatschappij willen opleggen.
Het houdt in dat de ideologische basis van sommige politieke systemen
niet negatief mag worden beoordeeld, terwijl die van andere wel ter
discussie mag worden gesteld omdat hij niet religieus is. Politieke
systemen mogen zich niet beroepen op 'heilige' waarden. Alles waarvan
men wil dat het invloed heeft op het openbare leven, mag volledig ter
discussie worden gesteld, om te voorkomen dat via een achterdeur
ondemocratische systemen deel uit kunnen gaan maken van het politieke
beleid.
Zolang religie een persoonlijke keuze is, is er minder behoefte aan
het bekritiseren van religies. Maar juist doordat religies zich op de
voorgrond proberen te dringen met waarden die ingaan tegen de westerse
opvattingen, wordt de weerstand tegen religie ook steeds sterker. Het
is geen goed teken als hierop wordt gereageerd door deze weerstand met
politieke steun de kop in te drukken.

• Religies zijn wars van vrije seksualiteit. Ze proberen op allerlei
manieren vrije seksuele keuzes tegen te gaan. Omdat hier weinig
wettelijke middelen voor bestaan, gebeurt dit meestal in de vorm van
demoniseren of 'waarschuwen' tegen de gevolgen van 'promiscu' gedrag,
zoals oppervlakkigheid en ongelukkigheid. Velen hebben hinder
ondervonden van de kwaadaardige roddelcultuur in religieuze
gemeenschappen; ook worden mensen letterlijk bedreigd op grond van hun
seksuele keuzes. Gelukkig heeft de kerk ook in dit opzicht minder
macht dan vroeger, toen kinderen gewoon werden weggenomen van
ongehuwde moeders, of moeders en kinderen als hoeren en bastaards uit
de gemeenschap werden gestoten.
Met de komst van veel religieuze immigrantenculturen wordt wel eens
een baby in de vuilnisbak gevonden, of brengen jonge meisjes in
gevaarlijke, eenzame omstandigheden een kind ter wereld. Hier ligt een
taak om vrije seksualiteit te verdedigen, maar dat gebeurt helaas niet
omdat het tegen de religieuze lijn ingaat. De religieuze opvattingen
over seks stimuleren hypocrisie, zodat deze pijnlijke problemen
moeilijk kunnen worden opgelost. Het liefste wil men de problemen
oplossen door kuisheid onder jongeren te bevorderen, maar wat er
werkelijkheid moet worden bevorderd is acceptatie van het feit dat
jongeren hun seksualiteit willen ontdekken. Dit moet in goede banen
worden geleid, in plaats van het te onderdrukken, met als gevolg dat
jongeren makkelijker zwanger worden en nergens terecht kunnen met hun
probleem.

• Macht en invloed. Religies hebben vanuit hun kapitaalkracht en
machtige organisatie achter de schermen een veel grotere invloed op de
politiek dan democratisch gerechtvaardigd is. Islamitische
organisaties, die schatrijke financiers in de olielanden hebben, zijn
in staat een invloed van de islam door te drukken die niet in
verhouding is met het aantal islamitische burgers in het westen. De
islam krijgt veel meer financiële en politieke steun dan het humanisme
en de seculiere democratie.
Een opmerkelijk voorbeeld van disproportionele aandacht voor het
introduceren van religie in oneigenlijke sectoren van de seculiere
maatschappij: politieke partijen ijveren op het moment voor het
mogelijk maken van shariabankieren. De sharia is een
religieus-fascistisch systeem dat de meest elementaire mensenrechten
met voeten treedt. Het is totalitair, discriminerend, kent
gewelddadige onderdrukking en smoort de vrijemeningsuiting. De
islamitische propagandamachine presenteert het echter onder de naam
'halal bankieren', en suggereert dat hierbij alleen ethische
beleggingsvormen zijn toegestaan. Maar 'halal is een wezensonderdeel
van de sharia, en kan niet los worden gezien van dit systeem. Zaken
als vrouwendiscriminatie, wrede lijfstraffen en jihad (heilige oorlog)
zijn halal, en zullen dus via halal bankieren een krachtige basis
krijgen. Natuurlijk wordt dit gegeven in de beeldvorming achterwege
gelaten.
Nu de olievoorraden op dreigen te raken, zijn de olielanden op zoek
naar andere middelen om hun macht te handhaven, en die vinden ze in
het bankierswezen. Het is in het licht van de financiële crisis van
dit moment zichtbaar geworden hoeveel invloed bankiers hebben op het
functioneren van de maatschappij. Shariabankieren wordt naar voren
geschoven als oplossing voor de huidige crisis, maar in werkelijkheid
betreft dit een misleidend argument dat moet verhullen dat het
bankierswezen wordt aangegrepen om de sharia een machtige financiële
basis te geven. Iedereen begrijpt dat shariabankieren niet zal worden
benut om de mensenrechten in islamitische landen te bevorderen; er zal
uitsluitend aandacht zijn voor 'islamitische mensenrechten', die
diametraal staan tegenover wat we in het westen onder mensenrechten
verstaan. Het ligt voor de hand dat halal bankieren zal worden benut
om de sharia te verspreiden.

Dit is een voorbeeld van de effectieve lobby waarmee rijke religies de
politiek kunnen beïnvloeden, die ver gaat boven wat gewone burgers aan
invloed kunnen bereiken. 'Halal' bankieren is niet zomaar een monetair
hoofddoekje, maar een middel om financiële wereldmacht te handhaven
nadat het olie-imperium is ingestort.

• Het Vaticaan (http://www.seechange.org/media/Trouw.htm) neemt als
staat deel aan de wereldpolitiek en kan door deze positie invloed
uitoefenen in allerlei landenorganisaties zoals de VN, het WTO etc.
Tegen de conservatieve houding van het Vaticaan werd al een aantal
jaar terug een actie gevoerd, gestart door een progressieve
Amerikaanse katholieke organisatie, om de macht van het Vaticaan terug
te dringen. Ondanks de vele steunbetuigingen heeft dit niet geholpen.
Onlangs nog heeft het Vaticaan tegen een verdrag gestemd om
homoseksualiteit uit het strafrecht te halen; hierop staat in veel
landen de doodstraf of een andere zware straf. Door toedoen van het
Vaticaan sterven wereldwijd ontelbare mensen aan onveilige abortussen
of AIDS. Ook op het gebied van de vrouwelijke reproductierechten weet
het Vaticaan stelselmatig de vooruitgang te blokkeren. Twee weken
terug nog zei de aartsbisschop Celestino Migliore
(http://www.katholieknieuwsblad.nl/actueel26/kn2606b.htm) nog dat het
Vaticaan geen steun wil verlenen voor VN-verdragen die sluipenderwijs
het homohuwelijk en abortus tot een mensenrecht willen maken. In
Nederland heeft de katholieke kerk niet veel invloed, maar wel
bijvoorbeeld in Italië, zoals onlangs bleek tijdens de
onverkwikkelijke euthanasiezaak van Eluana Englaro
(http://www.nrc.nl/buitenland/article2146646.ece/Comapatiente_Eluana_Englaro_inzet_machtstrijd).

Een groot aantal mensen in Nederland, misschien wel de meesten, zijn
humanistisch en seculier, maar voor het humanisme of het belang van de
seculiere maatschappij is nauwelijks enige aandacht of ondersteuning.
Humanisten hebben als groep geen financiële draagkracht en zijn maar
dun georganiseerd in een politieke organisatie. Een belangrijkere
oorzaak is dat humanisten het imperialistische narcisme missen dat de
religieuze fanatici drijft. Het minste wat humanisten en seculieren
zouden moeten doen om te voorkomen dat ze het onderspit delven door
hun tekort aan overheersingsdrang is wel het belemmeren van
overheersingsdrang onder religieuze imperialisten.

• Nu de wetenschap onweerlegbaar heeft laten zien dat de wereld
volledig kan worden verklaard vanuit de natuur zelf, is de wetenschap
ook ontdekt door religieuze groeperingen. Het in diskrediet brengen
van wetenschap ten gunste van een bijbels wereldbeeld dringt via
machtige lobbygroepen ook door tot de politiek. De pogingen door een
CDA-minister om Intelligent Design als wetenschappelijk alternatief op
scholen te laten onderwijzen is een voorbeeld van slapende antimoderne
tendenzen binnen de overheid. Ook op de scholen en universiteiten
dringen antiwetenschappelijke beeldenstormers zich steeds harder op
door te weigeren deel te nemen aan lessen of examens waarbij de
evolutie centraal staat.
Maar ook op andere gebieden worden wetenschappelijke ontwikkelingen
gedwarsboomd door religieuzen. Op basis van oneigenlijke argumenten
zoals de wil van god verzetten zij zich tegen diverse vormen van
onderzoek. Het opvallendst is wel het verzet tegen genetisch
onderzoek. Dit is niet te verklaren door medische of maatschappelijke
logica, want elke soort misstand die vanuit genetische manipulatie kan
worden verricht, is in de geschiedenis van de mens al eeuwenlang
begaan op andere gebieden. De achtergrond van de weerstand tegen het
manipuleren van DNA is dat de mens zich zou begeven op het vermeende
terrein van god. Wroeten in de genen is zoiets als manipuleren in de
schepping, of nog erger, zelf leven scheppen. De mens gelijk aan god,
dat is de reden dat we ooit uit het paradijs zijn verdreven, dus het
is zeker de ultieme reden voor verzet tegen de genetica.

• Dat zou een hilarische argumentatie zijn als hiermee niet de
ethische discussie werd geblokkeerd die onvermijdelijk bij elke stap
in de wetenschappelijke vooruitgang dient te worden gevoerd. In plaats
van te denken over allerlei humanitaire, financiële of juridische
aspecten die van belang zijn zijn bij het toepassen van genetische
manipulatie moet er worden gehakketakt over de elementaire vraag of
zulk onderzoek überhaupt wel mag worden uitgevoerd, omdat sommigen hun
onwereldse opvattingen vanuit een misplaatste verlossingsdrang aan de
hele maatschappij willen opleggen.
Door deze onnodige obstructie worden steeds weer overbodige drempels
opgeworpen om nieuwe mogelijkheden in te kunnen voeren. Kort geleden
werd nog bijna een belangrijke mogelijkheid ondermijnd om embryo's te
kunnen onderzoeken op gevaarlijke genen die kwaardaardige ziektes
kunnen veroorzaken, zodat ze desgewenst kunnen worden geaborteerd. Het
humane aspect en het gezonde verstand worden aan de kant gezet voor
een irrationeel idee, zonder dat hierbij kennelijk het eigen geweten
wordt belast. Er zijn een heleboel belangrijke discussies te voeren
over allerlei ethische aspecten rond zulke behandelingen, maar er
wordt gedramd over iets wat werkelijk niet ter zake doet.

• Hetzelfde probleem doet zich voor rond ethische discussies over
bijvoorbeeld euthanasie. In Italië werden vorige week naar aanleiding
van een euthanasiezaak voorstanders van euthanasie nazi's en
massamoordenaars genoemd. Door het voeren van een schaamteloze hetze,
intimidatie en demoniseren wordt getracht te voorkomen dat het tot
beleidvorming kan komen. Euthanasie en abortus worden belemmerd op
oneigenlijke gronden. Het is moeilijk wettelijke afspraken te maken
die een zo veilig en humaan mogelijk beleid garanderen, doordat de
discussie steeds wordt gesmoord met argumenten die niet ter zake doen,
zoals de opvatting dat god dient te beschikken over het moment van
leven of dood. Dat argument mag iedereen voor zichzelf gebruiken, maar
voor de maatschappij is het van belang dat er een wettelijke regeling
is over onder welke conditie euthanasie kan plaatsvinden, zodat mensen
hun zaken op een humane en straffeloze manier kunnen regelen. Het is
niet aan een kleine groep religieuzen om een ethische discussie te
ondermijnen van mensen die de kwaliteit van het leven willen
verbeteren.

• De hetze tegen abortus is bepaald onfris te noemen. In Nederland is
abortus gewoon legaal, maar onvermoeibaar en onophoudelijk probeert
een kleine groep fundamentalisten de opinie tegen abortus te keren.
Deze week schijnt een onsmakelijke vorm van emotionele chantage op
stapel te staan door kleine namaakembryootjes huis aan huis te
verspreiden. Het opmerkelijke is dat dergelijke mensen altijd meer
begaan lijken te zijn met leven dat er niet of nauwelijks is dan met
mensen die in het volle leven staan en hier het beste van moeten
maken. Om hun anti-abortushetze een humaan aanschijn te geven, zoals
de moderne ethiek dat vereist, wordt het voorgesteld alsof men diep
begaan is met het lot van het embryo. Voor een embryo is meer empathie
dan voor mensen die in onmogelijke, gedeprimeerde omstandigheden een
kind moeten grootbrengen, en ervoor kiezen dit niet te laten gebeuren.

• Religieuze opvattingen over drugsgebruik worden aan iedereen
opgedrongen. Wie binnen de eigen sociale context ter ontspanning drugs
gebruikt, wordt onterecht gecriminaliseerd. Met deze regering is
Nederland de gekte voorbij, nu het 'bezitten' van meer dan honderd
paddestoelen (http://reddepaddo.nl/) die gewoon in je tuin kunnen
groeien strafbaar is gesteld. Door de vele verboden wordt de productie
van drugs overgelaten aan de onderwereld. Een aanpak van het
werkelijke probleem van de drugshandel, de ongelimiteerde verrijking
van de drugsmaffia, blijft onoplosbaar door de starre houding tegen
drugsgebruik.
Misschien heeft de conservatieve afkeer van drugs wel te maken met het
feit dat ze altijd een rol hebben gespeeld in andere spirituele
tradities; de staat van bewustzijnsvernauwing die door drugs optreedt
werd gezien als contact met een godheid. Een andere reden zou kunnen
zijn dat in het westen drugsgebruik alles te maken heeft met
ongebondenheid. Drugsgebruikers zijn mensen op wie de beschermers van
normen en waarden geen enkele vat hebben. Het wordt geassocieerd met
anarchisme en verzet tegen burgerlijke tradities. Dat het ook gepaard
gaat met criminaliteit, komt vooral doordat het door de gevestigde
conservatieve orde in die hoek wordt gedreven.
Het is duidelijk dat drugsverslavingen een ernstig probleem zijn, maar
zulke problemen moeten op zich worden aangepakt, en niet worden
opgelost door elke uiting ervan te verbieden. Geen enkel
maatschappelijk probleem wordt opgelost door een heel maatschappelijk
complex uit te roeien. Om maar wat te noemen, autorijden wordt niet
verboden vanwege de vele verkeersslachtoffers en toenemende vetzucht,
energieverbruik wordt niet verboden omdat de ijskappen smelten en
religies worden niet verboden vanwege de heilige oorlogen. Achter de
aversie tegen drugs liggen andere motieven verborgen dan verslaving en
criminaliteit.

• Religie richt de pijlen graag op de jeugd, om mensen al zo jong
mogelijk vatbaar te maken voor religieuze controle. Ook op openbare
scholen wordt religie onderwezen. Dit gebeurt om kinderen respect bij
te brengen voor andersdenken. De Amsterdamse wethouder Marcouch , die
vindt dat er meer islam op openbare scholen
(http://www.parool.nl/parool/nl/1/Home/article/detail/16824/2008/06/07/Meer-religie-op-openbare-school.dhtml)
onderwezen moet worden, zei dat het uitgangspunt van een openbare
school moet zijn dat moslimjongeren hier terecht kunnen zonder hun
religie te verloochenen. Hiermee wil hij bereiken dat de openbare
school open moet staan voor islamitische apartheid tussen jongens en
meisjes en het dragen van een boerka door meisjes. Maar openbaar
onderwijs heeft juist als uitgangspunt dat jongeren níet via de
scholen met zich opdringende religies worden geconfronteerd; de
religieuze opvoeding moet worden overgelaten aan de ouders en
eventueel religieuze instellingen. Op openbaar onderwijs komen
kinderen van alle mogelijk gezindtes samen, zonder dat de religieuze
of politieke achtergrond van hun ouders daarbij een rol speelt.

Religieonderwijs is een vorm van propaganda en indoctrinatie. Op de
openbare school wordt het ingezet als middel om religie te
verspreiden. Kinderen moge niet zomaar worden blootgesteld aan
religieus imperialisme dat voor geen enkel instituut respect heeft. In
Nederland bestaat leerplicht, dus ieder kind móet naar school. De
school mag geen fuik worden waaruit kinderen niet kunnen ontsnappen
aan een zich overal binnendringend religieus virus.
Evenzo is het een slecht idee om openbaar jeugdwerk over te laten een
christelijke jongerenorganisatie als Youth for Christ, die als doel
heeft de jeugd met Jezus in aanraking te brengen. Het hoofddoel voor
dergelijke organisaties is niet het belang van de jeugd, maar het doel
de christelijke religie te verspreiden. Kinderen worden door
religieuze imperialisten gezien als een prooi; ze moeten hiertegen
worden beschermd in plaats van ze eraan over te leveren.
De seculiere maatschappij moet alert zijn op de manier waarop
religieuze organisaties controle proberen te krijgen over kinderen.

De rol van atheïstische politiek

Moet er in een pluralistische samenleving ruimte zijn voor religieuze
politiek als die discriminerend is? Als we de seculiere maatschappij
en de mensenrechten koesteren, moeten er volgens mij inderdaad grenzen
worden getrokken. De vraag is of dit moet door religieus misbruik van
het recht te verbieden of door het aan de kaak te stellen en de
seculiere waarden te verdedigen.
Het dilemma dat het onderdrukken van onderdrukkende en disciminerende
systemen op zichzelf een vorm van onderdrukking zou zijn, is maar een
retorisch dilemma. 'Democratisch' iemands grondrechten ondermijnen is
niet democratisch omdat de grondrechten in de democratie nog bestaan.
Ze kunnen niet worden afgenomen omdat de democratie de gelijke rechten
van minderheden juist beschermd. Wie een totalitaire, fascistische
staat wil, zal daarvoor naar fascistische middelen moeten grijpen.
Maar in een seculiere democratie moeten de burgerrechten,
mensenrechten en grondrechten van alle burgers worden gewaarborgd.

De meeste mensen in Nederland geven de voorkeur aan een open
samenleving zonder ideologische hokjes. Mensen zijn deel van meerdere
en wisselende groepen. Desondanks leven ze niet langs elkaar heen,
maar samen. Door de open maatschappijstructuur ontstaan steeds
toevallige, flexibele subculturen, die niet zijn gebonden aan
onschendbare tradities. De cultuur wordt niet gebaseerd op dogma's,
maar op vrije denkbeelden. Er is geen sprake van een zichzelf
superieur achtende dominante cultuur. Vreemde invloeden worden niet
buitengesloten; men staat juist open voor nieuwe invloeden.

Een open samenleving is door de gefragmenteerde en egalitaire
structuur minder vatbaar voor conflicten dan de gesloten hiërarchische
cultuur die iedereen bindt en aan de traditie onderwerpt. Een gesloten
cultuur is naar binnen toe onderdrukkend, naar buiten kunnen de leden
niet opgaan in het geheel en breken er voortdurend conflicten uit. In
een open samenleving treden minder spanningen op, doordat mensen
persoonlijke keuzes kunnen maken en de grenzen tussen culturen vaag
zijn.

Onze samenleving is zo open dat mensen die zich verzetten tegen de
grote immigratiestroom van moslims vaak worden neergezet als xenofobe
vreemdelingenhaters die blijven hangen in verouderd nationalisme en
angst hebben voor het nieuwe. Maar de islamitische cultuur is in feite
het tegendeel van een open samenleving, en wekt als zodanig
onvermijdelijk weerstand op. De islamitische cultuur is juist gesloten
en staat heel weinig open voor alternatieve ideeën. De islam is
totalitair en tot in de kleinste details gebaseerd op dogma's. Het is
een systeem dat de eigen superioriteit benadrukt. Hier wordt in feite
weer hetzelfde dilemma geïntroduceerd; de open samenleving zou
symptomen van geslotenheid vertonen door zich niet open te stellen
voor een nieuwe ideologie; maar deze ideologie vertegenwoordigt juist
het tegendeel van de open samenleving.

Hier is dezelfde retoriek in het spel; een beroep doend op de waarden
die horen bij de open samenleving wordt geprobeerd haar open te
stellen voor het tegendeel ervan. Met zulke kortzichtigheid moet je
gewoon korte metten maken. Doe geen beroep op de tolerantie om
intolerante elementen te verwelkomen. We moeten de open samenleving
verdedigen, en krachten die deze ondermijnen herkennen en benoemen.
Als het op prijs wordt gesteld om de groei van anti-liberale tendenzen
af te remmen zou als eerste de islam moeten worden genoemd, en niet
degenen die zich hiertegen verzetten.

Als atheïsten willen dat hun standpunten een rol spelen in het
maatschappelijke en politieke domein, moeten zij zich in de
openbaarheid presenteren. In de media en politiek moet de aandacht
worden gevestigd op het belang van onze seculiere waarden. De vinger
moet aan de pols worden gehouden, en er moet in het openbaar
gereageerd worden op actuele gebeurtenissen. Om dit te bereiken is het
een goed idee als atheïsten zich eens politiek gaan organiseren. Een
politieke lobby zou ook een stap voorwaarts betekenen. Dat lukt alleen
als voldoende mensen bereid zijn hun visie uit te dragen. Kom dus
allemaal naar op 28 maart Rotterdam om mee te denken over het hoe en
waarom van een atheïstische politieke partij. Nadat de drie sprekers
zich hebben uitgesproken over het belang van atheïstische politiek
wordt er met alle aanwezigen gedebatteerd over of er een politieke
partij moet komen, en hoe die dan moet worden vormgegeven.

Adres: Humanitasgebouw, Pieter de Hooghweg 110
Plaats: Rotterdam
Datum: 28 maart
Aanvang: 11:00 uur.
Website: atheistischebeweging.nl (http://www.atheistischebeweging.nl/)
"

Goede vraag, maar volgens mij keert de maatschappij zich precies in de
richting die het juist niet op zou moeten. Ik zie meer in een
democratie die zich niet langs/of nog langer langs -isme(n) voltrekt.

Op naar een school waar je van jongsaf aan alles kunt leren ...
kinderen gescheiden laten opgroeien tracht te bevestigen dat er
verschillen zijn.

Henk Elegeert

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********