Donners schaduw

[Bart Meerdink]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Column op
http://www.nu.nl/news/958132/1205/Wie_teveel_bewaart%2C_verliest_wat.html

Ik walg van een parlement wat dit zou laten passeren.

Ook Hirsch Ballin gaat stug door met het misbruiken van onze nieuwe
communicatiemiddelen voor het creëren van een fascistoïde opperstaat. Zoveel
macht in handen van naamloze, oncontroleerbare, aan niemand verantwoording
schuldige, en /dus/ onvermijdelijk incompetente en corrupte mensen en
diensten...

Bart

Wie teveel bewaart, verliest wat

Uitgegeven: 27 januari 2007 07:27, Laatst gewijzigd: 27 januari 2007 14:01
In de donkere dagen voor Kerst publiceerde het kabinet stilletjes zijn plan
om de verkeersgegevens van alle 16 miljoen potentiële verdachten van
Nederland te gaan vastleggen. Het voorstel is gebaseerd op een Europese
richtlijn, maar gaat nog een stapje verder. Vooral onschuldige burgers
moeten zich zorgen maken. Door Remy Chavannes

Het voorstel voorziet in het vastleggen en bewaren van alle verkeers-,
gespreks- en locatiegegevens. Wie heb je gebeld, gemaild of ge-msn’t?
Wanneer, hoe laat en lang? Naar wie sms’te je en waar was je toen? Als het
voorstel is ingevoerd, worden al deze gegevens anderhalf jaar bewaard in een
grote hooiberg.

Justitie kan daar dan ongehinderd in grasduinen – en zal dat in
tienduizenden gevallen per jaar ook doen. De rechtmatigheid daarvan wordt
alleen door de rechter getoetst in een fractie van de gevallen, als het tot
een echte zaak komt.

Privacy

De plannen van het kabinet komen neer op een aanzienlijke inbreuk op de
privacy. Dat is niet per definitie verkeerd, zo lang de inbreuk maar wordt
gerechtvaardigd door een ander belang – in dit geval het opsporingsbelang –
en de inbreuk niet verder gaat dan nodig en proportioneel is. Het
wetsvoorstel bevat echter geen enkele analyse van de verschillende denkbare
opties, waarbij de voordelen voor de opsporing zijn afgezet tegen de nadelen
in de vorm van inbreuk op privacy, kosten en beveiligingsrisco’s.

Natuurlijk vinden politie en justitie het fijner als alle gegevens niet zes
maar achttien maanden worden opgeslagen. Maar uit niets blijkt dat zij
daarmee zó veel meer zaken zullen oplossen, dat het zinnig is om daar
tientallen miljoenen extra per jaar voor uit te geven.

Twaalf maanden

Een rapport van de Erasmus Universiteit (Wie wat bewaart die heeft nog wat)
pleitte voor een maximale bewaartermijn van twaalf maanden. Het kabinet
heeft op het laatste moment echter gekozen voor achttien maanden, omdat dat
is wat de opsporingsdiensten willen.

Alsof iedere wensdroom van opsporingsambtenaren naar nieuwe bevoegdheden
klakkeloos moet worden omgezet in wetgeving, zonder aandacht voor nut en
noodzaak, kosten en baten. Dat is de laatste jaren onder het mom van
terrorismebestrijding – als je tegenstemt, ben je een verrader– al veel te
veel gebeurd.

Het parlement heeft vrijwel zonder debat wetten aangenomen waardoor justitie
nu ieder gegeven bij ieder bedrijf mag opvragen. Kennelijk zijn grondrechten
niet spannend genoeg voor onze volksvertegenwoordigers, maar uit de
geschiedenis blijkt dat je ze makkelijker verliest dan dat je ze terugwint.

Niks te vrezen

Wie niks te verbergen heeft, heeft niks te vrezen, hoor je ook wel zeggen.
Was het maar zo eenvoudig. Je hebt alleen niks te vrezen als je kunt
uitsluiten dat een opsporingsambtenaar de plank ooit mis zal slaan, of
slordig, bevooroordeeld of corrupt is. Als je bereid bent om ten onrechte te
worden opgepakt, ondervraagd, opgesloten en voorgeleid op grond van een
onjuiste conclusie uit onschuldige digitale gegevens.

WK Aftappen

Wie een werkstuk schrijft over terrorisme, e-mailt met zijn tante in
Teheran, of zonder het te weten bellend langs een drugspand fietst, kan
anderhalf jaar later nog als staatsgevaarlijke crimineel worden herkend door
een schermstaarder op het politiebureau.

Nederland is al wereldkampioen aftappen – als het zo door gaat, wil straks
geen diender meer de straat op: waarom zou je in de kou gaan speurneuzen als
je ook in de tapkamer kan blijven zitten met een frikadel en een bakje koffie?

Tegelijkertijd kan de speld waar het allemaal om te doen is - de echte
crimineel - zijn communicatie zo voeren en routeren dat die niet in de
hooiberg terechtkomt of daarin nooit wordt teruggevonden.

Een kleine moeite, als je wat te verbergen hebt. Wat hebben wij dan bereikt,
behalve een hoop moeite, kosten en een schertsgevoel van veiligheid?

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********