Leren van fouten: D66 miste in 2002 'derde weg'

[Dr. Marc-Alexander Fluks]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

 Bart Meerdink <bm_web at KPNPLANET.NL>,
>Ik zeg nergens dat die polls niet kloppen, alleen ik denk dat die
>slechte peilingen (deels) komen doordat D66 zich niet zelfbewust genoeg
>opstelt. Die zelfkastijding, dat losergedrag, dat centraal stellen van
>de peilingen zelf in plaats van de inhoud, daarmee roep je een slecht
>verkiezingsresultaat over jezelf af.

 Okee (die peiling van vrijdag kan trouwens niet kloppen want daarin
 won de SGP nogal), daar heb je een punt. De peiling is iets 'dat van
 buiten' komt - net als critici die afgeven op de betrouwbaarheid/stabi-
 liteit van D66. Het gaat erom hoe D66 hierop reageert (in het geheel
 niet reageert, dan wel overreageert: alles straal negeert en doorgaat,
 dan wel zich een slachtofferrol aanmeet en het boetekleed aantrekt).

 Ik heb een beetje de indruk dat het waarnemen van die reactie nogal
 subjectief is. Er zijn twee scenario's...
  * Mensen van de sociaal-liberale koers willen niet navelstaren, gaan
    voor de toekomst, beloven verbetering, leren voortdurend van hun
    fouten. Ze schetsen een dynamisch, optimistisch, beeld. Ze gaan er
    voor... die 6 zetels worden zeker binnengesleept - misschien meer.
  * Critici van de sociaal-liberale koers willen herbezinning, willen
    het verleden van de partij terug, geloven niet in verbetering en
    dat anderen bereid zijn van hun fouten te leren (waarom dan steeds
    dezelfde fouten opnieuw gemaakt?). Ze schetsen een statisch, pessi-
    mistisch, beeld. D66 boft als de partij uberhaupt in de Kamer terug-
    keert.

 Jij, Bart, stelt met zoveel woorden dat een statisch beeld als van-
 zelf leidt tot een slecht verkiezingsresultaat en een dynamisch als
 vanzelf tot een beter. Het lijkt me dat je daarin gelijk hebt.

 Maar zo'n constatering leidt onmiddellijk tot een ernstig dilemma:
 stel dat je gelijk hebt, dan moet men opteren voor het eerste scena-
 rio. Maar op het moment dat men die keuze maakt, bevestigt men auto-
 matisch de juistheid van het tweede scenario. Da's een beetje wat ik
 hier laatselijk opmerkte: wat men wil staat haaks op wat men doet.

 Op die manier komt men er dus nooit uit. Men moet of iets anders
 willen of iets anders doen teneinde zich aan dit dilemma te ontwor-
 stelen - en een dergelijke constatering is weer onderdeel van het
 tweede scenario - wie het eerste aanhangt, komt hier niet op.

 Het heeft er veel weg van dat wie wil kiezen voor het eerste scenario
 daartoe eerst het tweede dient te doorlopen en succesvol te hebben
 afgerond terwijl wie reeds nu al voor het tweede gekozen heeft, zich
 daarop blindstaart. De eerste dient te temporiseren (die vreselijke
 haast die nergens toe leidt), de tweede dient juist in beweging te
 komen (zich niet de mond te laten snoeren door al die knakkers die
 het allemaal zo vreselijk goed zeggen te weten en altijd weer aan de
 slag zijn).

 Hoe dit zonder conflict kan, zie ik eerlijk gezegd niet. De aanhan-
 gers van het eerste scenario staan elke oplossing in de weg en de
 aanhangers van het tweede scenario komen niet in beweging zolang de
 eersten de oplossing in de weg staan.

 Kom daar maar eens uit...


 Marc Fluks, Amsterdam

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********