Reken foutje ... vs Chaos vs vertrek ?

[Ger]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Klopt helemaal dat verhaal van deze Frans.
Misschien op het moment ietsje minder daar er nogal wat werkelozen zijn maar
zeer zeker als die wat zakt. Dat ben te lui, een profiteur, ect.
Reintegratiebureau's zijn sowieso een drama. Maar oke, ze houden de mensen
aan het werk die er werken.
Liberaal Nederland heeft het over het maken van je eigen keuzes, welke keuze
heeft zo'n man? We hebben het dan niet eens mensen die voor een deel zijn
afgeschat of zelfs goedgekeurd. Zelfs overheidsinstanties zoals gemeenten
zeggen het natuurlijk niet hardop maar een (deels)WAO-er komt er niet in.
Niet eens in de groenvoorzieningen, dat wordt uitbesteedt en met Polen ed.
kunnen mensen er niet meer van leven.
Alleen maar afwijzingen valt nog mee, zou je denken. Ik ken hier iemand met
162 sollicitaties en heeft daarop zegge en schrijven 4 afwijzigingen gehad,
voor de rest hoorde hij helemaal niks. Iemand niet aannemen en dan een brief
schrijven kost ook geld toch?

Ger



----- Original Message -----
From: "Henk Elegeert" <HmjE at Home.nl>
To: <D66 at nic.surfnet.nl>
Sent: Saturday, August 26, 2006 2:18 PM
Subject: Re: Reken foutje ... vs Chaos vs vertrek ?


> REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl
>
> Ger wrote:
>> REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl
>>
>> 104 Euro is toch niks voor mensen die nu al onverzekerd zijn?
>
> Frans (50) wil in elk geval wél werken. Alleen wil niemand hem.
>
> www.limburger.nl
> "
>   De ene werkloze is de andere niet, las hij in de krant. Zal wel. Maar
> Frans (50) wil in elk geval wél werken. Alleen wil niemand hem. „Ik ben te
> oud en te duur. Het vreet aan je, het is net alsof je een melaatse bent,
> je telt niet meer mee.” De aanklacht van een werkloze.
>
> ‘Het is alsof je een melaatse bent’
>
> DOOR PETER KAMPS
>   GELEEN
> Zijn naam heeft hij liever niet in de krant. Niet omdat hij iets te
> verbergen heeft, maar uit angst. „Ik zit al niet in zo’n goede positie,
> maar heb toch de hoop nog niet opgegeven dat ik iets krijg.” Dat iets is
> een baan. Hij heeft nog een sollicitatieprocedure lopen. „En die staat
> niet de wachten op een schreeuwlelijk die in de krant staat.”
>        We noemen hem dus maar Frans. Frans (50) woont met zijn partner in
> een mooie woning aan de rand van een stad in de Westelijke Mijnstreek. De
> stek is zijn huis én spaarpot tegelijk. Gekocht jaren geleden voor een
> slordige 300.000 gulden, nu eenzelfde bedrag in euro’s waard.
>        Nóg hoeft hij die spaarpot niet aan te spreken. Over een jaar wel,
> dan loopt zijn verblijf in de ww af. Bijstand zit er niet in omdat zijn
> partner werkt. „Dan is het einde oefening, moet ik mijn huis gaan opeten,
> een mooi vooruitzicht”, zegt hij cynisch.
>        Frans zit inmiddels twee jaar in de ww. Toen hij in 2004 zijn
> toenmalige baan bij een bedrijf in de regio verloor, had hij in totaal 23
> jaar gewerkt.
>        Frans stond tot dan toe met zijn voeten op wat je zou kunnen noemen
> de warme kant van de samenleving. Een goede baan als logistiek manager met
> een flink salaris, een auto van de zaak, mobieltje van de baas en ga zo
> maar door.
>        Van de ene op de andere dag was het daarmee afgelopen. Na een
> conflict op de zaak werd hij ontslagen. Hij liet zich inschrijven bij het
> CWI en vulde de werkbriefjes in. Grote zorgen maakte hij zich in het begin
> nog niet. „Ik moest eerst verwerken dat ik werkloos was.”
>        Maar als snel werden de dagen somberder. De economie kwakkelde,
> vacatures in kranten waren zeldzaam. Ook financieel was de ww geen vetpot.
> Hij ontving 70 procent, niet van zijn salaris, maar van het maximale
> dagloon. „Het kwam neer op 30 tot 40 procent van mijn oude salaris.”
>        Nu twee jaar later zit Frans nog steeds thuis, veel illusies armer
> en vol frustratie, wanhoop en onbegrip. Twee grote ordners vol
> sollicitatiebrieven liggen voor hem op tafel. Hij kan de namen van wel
> twintig vacaturesites opdreunen, zoals kinderen vroeger in de klas het
> rijtje aap, noot en mies afraffelden. Nada, zegt hij, niks. „Ik heb alleen
> maar afwijzingen gekregen.” Hij paste volgens eigen zeggen niet in het
> functieprofiel zoals dat in de wereld van de personeelswerving zo
> onnavolgbaar eufemistisch genoemd wordt. „Ik ben te oud en te duur, dat
> bedoelen ze daarmee. Het vreet aan je, het is net alsof je een melaatse
> bent, je telt niet meer mee.”
>        CWI, UWV, reïntegratietrajecten, het is een begrippenwereld waarmee
> Frans inmiddels vertrouwd is geraakt.
>        Maar hij praat er niet met respect over. Bij het CWI, zeg maar het
> arbeidsbureau, heeft hij naar eigen zeggen in twee jaar tijd niet één keer
> een verwijzing naar een vacature gehad. „Mijn inschrijftermijn is
> inmiddels klakkeloos tot 2007 verlengd.”
>
> [ Frans: „Mensen rekenen het je aan als je werkloos bent, tonen geen
> interesse meer in je.” ]
>
>        Het UWV bood hem een reïntegratietraject aan. Hij kwam terecht bij
> een bedrijf in de regio Maastricht. „Ze hebben een foto van mij gemaakt,
> een CV voor me opgesteld en één vacature voor me van internet geplukt.
>        Maar het was dezelfde die ik er zelf ook al vanaf gehaald had.”
>        De enige band die hij nu nog met dat bedrijf heeft, vormt zijn
> handtekening. „Die hebben ze nodig om bij het UWV de rekening betaald te
> krijgen, maar dat plezier doe ik ze niet.”
>        Frans klampt zich eigenlijk alleen nog maar vast aan het UWV, dat
> zijn ww-uitkering regelt. Daar werkt een kennis van hem. Mogelijk kan hij
> nog wat voor hem doen. „Dit is Limburg, de ene hand wast de andere.
> Misschien heeft hij nog een regeling voor me. Ik wil aan de slag.”
>        Dat hij nu de publiciteit zoekt, komt door verhalen die de ronde
> doen over werklozen die niet willen werken, over bedrijven die klagen dat
> ze geen personeel kunnen vinden. Die mensen zijn er dus wel, zou hij het
> liefst willen uitschreeuwen. „Ik ben er zo een, maar mij willen ze niet,
> hoewel ik goed opgeleid ben en veel ervaring heb, maar ik ben te oud.
> Werkgevers willen het liefste jonge mensen met een hbo-opleiding die
> gewillig, volgzaam en goedkoop zijn. ”
>        Het verblijf in de ww, het ontbreken van perspectief, het gevoel
> hebben niks meer waard te zijn, hebben Frans inmiddels getekend. Hij heeft
> kennis gemaakt met de koude kant van de samenleving, wordt gekweld door
> slapeloze nachten. Ook zijn relatie met zijn partner heeft te lijden onder
> de schier uitzichtloze situatie. „Dat vind ik misschien nog wel het meest
> vervelende.”
>        Met instemming citeert hij een deskundige, die in de krant beweerd
> heeft dat het hebben van geen werk maar één kant is van het werkloos zijn.
> Er komt zoveel meer bij kijken. Frans moet nu rondkomen van 400 euro per
> maand. Uitgaan, een restaurant bezoeken, een rondje geven in de kroeg, dat
> is er allemaal niet meer bij. Maatschappelijk isolement dreigt. „Mensen
> rekenen het je aan als je werkloos bent, tonen geen interesse meer in je.”
>        Toch heeft Frans de hoop op een nieuwe baan nog niet hélemaal
> opgegeven. Vooral zijn partner houdt die hoop levend, roept hem in
> moelijke dagen op niet bij de pakken neer te zitten, ook al is het bijna
> tegen beter weten in. „Maar hoe langer je erin zit, hoe moeilijker het is
> om er nog uit te komen”, stelt hij verbitterd vast.
> "
>
> Henk Elegeert
>
> **********
> Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst
> (D66 at nic.surfnet.nl).
> Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het
> tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
> Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het
> tekstveld alleen: SIGNOFF D66
> Het on-line archief is te vinden op:
> http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
> **********
>

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********