Zorgverzekering

[Henk Elegeert]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Bert Bakker wrote:

> REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl
>
> Mijn stelling was juist dat je helemaal niet twee dagen achter elkaar vrij
> hoeft te nemen.
>
> Maar laat ik het dan anders zeggen: een huisarts die zijn patiënt de volgende
> dag laat terugkomen voor het eczeem omdat hij dan een paar euro extra kan
> declareren, is zijn beroep niet waardig.

Dat heb je mooi gezegd, maar in de kern precies hetzelfde als wat de
arts/specialist zegt alleen vanuit een ander perspectief, nl. het belang
van de individueele patient vs een management tooltje, of de
financieringssystematiek.

> Zeker niet als je weet dat hij voor
> diezelfde patiënt straks al 50 euro per jaar binnenheeft zonder er iets voor
> te hoeven doen.

Die constructie kennen we wel meer. Zo zitten er ook veel ambtenaren
veel vermijdbaars uit te voeren.

Nu word ik geconfronteerd met twee gelijkluidende gedachten maar elk
vanuit een verschillend perspectief. Slecht een kan met de oplossing
komen, en laat dat a.u.b. de juiste zijn.

> En er in inkomen op vooruit gaat, met dank aan het nieuwe
> tariefsysteem.
> Maar met alle regels en prikkels en tariefafspraken kun je de ethiek van de
> huisarts uiteindelijk niet beïnvloeden, daar gaat hij zelf over.

Gelukkig wel. Dat desondanks de overheid haar eigen hand overspeeld om
volstrekt andere belangen wordt daarmee ook steeds duidelijker.

> Specialisten: idem dito. Ze hebben zelf een hopeloos ingewikkeld
> declaratiesysteem (DBC) ontwikkeld (niet de overheid, zij zelf), en klagen nu
> steen en been.

Gek he. Wat is jouw verklaring? Neem de patient en stel die centraal,
Bert. En laat a.u.b. die quasie schuldvraag. Die is hier echt niet aan
de orde. Dan eerder het gebrek in inzicht in de specifieke kenmerken van
de onderliggende problematiek.

Het is de overheid (partij politiek) dus die een probleem opgelost
wenste te zien. Die heeft ook een (quasie?) oplossing bedacht.

> Het systeem is ook niet goed, heeft tal van kinderziektes, en
> moet dus ook verbeteren.

Nee, inderdaad het gaat van volkomen verkeerde premissen uit en die
zullen ook niet kunnen worden ondervangen.

Het kabinet faalt niet voor niets in het uitleggen hoe het wel zit. Dat
weet ze immers niet echt en zal straks blijken een toevallig product te
zijn, anders dan een goed en degelijk uitgewerkt nieuw systeem.

> Maar het is wel de eerste stap om de inzichtelijkheid
> van de kosten van ziekenhuizen te vergroten.

Aha, over de rug van de specialisten die opgescheept zitten met een niet
luisterende overheid?

Een management gedachte op een werkplek, maar waar die bredere kijk op
volksgezondheid volstrekt buiten beschouwing blijft. Een manager met
oogkleppen dus. Kan Bert Bakker, of zijn politieke partij dat eens
helder uiteenzetten, opdat de burger/kiezer daar een weloverwogen keuze
kan maken? Zowaar een democratische gedachte, temeer daar er veel
gedecentraliseerd eigenlijk zou moeten plaatsvinden en daar
bediscussieerd zou moeten worden en waar dat haalbaar en/of onhaalbaar is.

> Tot nu toe was daar geen enkele
> reden toe. Ook de oude nota’s waren ‘spooknota’s’, want gewoon
> afgeleid van het centraal vastgestelde budget van het ziekenhuis.

Ja precies, er was geen noodzaak. Nu wel, maar kunstmatig gecreeerd, en
niet met het belang van de patient voorop, maar dat van de marktdenkende
  manager. In casu nu ook de overheid. Subsituut voor partijpolitiek
gekrakkeel zoals we inmiddels weten en opnieuw niet het belang van de
patient.

> En ook hier geldt: is een specialist die onnodig een tweede keer in een
> patiënt snijdt, zijn eed wel waardig?

Altijd een zwakte bod, Bert je opponent zo te benaderen. Bovendien,
hij/zij zegt hetzelfde. Je vraag is onbehoorlijk.

Punt is een gebrekkig systeem dat als oplossing wordt gezien, maar geen
enkele toegevoegde waarde heeft voor de patient. Het is slechts een
mark(t)(eting)-/sturingsinstrument.

> Ten slotte: laten we ervoor waken om alle problemen in de gezondheidszorg toe
> te schrijven aan het nieuwe zorgstelsel.

Dat ben ik wel met je eens. Maar doe het dan ook vooral ook zelf niet,
Bert. Hoe verhouden zich gezondheidszorg en het nieuwe zorgstelsel tot
ons aller volksgezondheid? Welk instrumentarium zet je voor welk doel in?

> Veel problemen komen juist voort uit
> het huidige stelsel, waar het nieuwe zorgstelsel een antwoord op moet geven.

Nou, dat is een geweldig fijne ambitie, Bert, maar vooralsnog zie ik
juist het tegendeel gebeuren. Die platitude; "veel problemen komen juist
voort uit het huidige stelsel", miskent dus ook de professionaliteit en
tevens de rol (van de overheid) die traditioneel is gegroeid en daarin
speelt/speelde. Een tamelijk kinderachtige benadering van de
problematiek, maar verklaart in hoge mate de behoefte (kennelijk ook bij
jou) om de wijzen naar anderen in het systeem.

> Dat de transitie naar het nieuwe stelsel zowel nationaal als bij mensen thuis
> veel vragen oproept en discussie veroorzaakt (en onzekerheid) is juist, en dat
> moet zo goed mogelijk worden beantwoord.

Precies Bert, we zijn het gelukkig eens op dat punt. Vraag blijft echter
  of het nieuwe stelsel werkelijk iets gaat verbeteren, en dat blijkt
vooralsnog nergens uit.

> Maar laten we ons realiseren dat het
> stelsel zoals het nu wordt ingevoerd op vrijwel alle punten niet door Hans
> Hoogervorst maar door Els Borst is bedacht, en door D66 in ons
> verkiezingsprogramma 2002-2006 is opgenomen.

D66 staat dus niet een garant voor een vlekkeloze transitie, en
misschien ook wel niet voor de volksgezondheid van de individuele
burger(s) zelf. Is dat de te trekken conclusie?

Is datgene wat Els Borst heeft bedacht wel een antwoord op de vele
problemen met andere woorden? En is de positie van de patient wel altijd
het centrale thema geweest of hebben andere belangen hierin voorop
gestaan, zoals het tot dan toe gebruikelijke (overheidsgestuurd)
systeem. Systeem ontstaan vanuit een oude hierachische structuur, maar
met niet altijd verkeerde uitgangspunten. Welke waren de goede en welke
zijn daarvan in het nieuwe zorgstelsel overeind gebleven? Hoe zijn die
belangen daarin dan gewaarborgd?

Waarom blijkt zo'n declaratie systeem dan toch zo'n probleem te gaan
vormen? Zijn er in het transitie-denken dan toch fouten gemaakt? Is de
praktijk van alledag toch te weerbarstig voor een dergelijk systeem? En
moet je dat de specialisten op dat terrein kwalijk gaan lopen nemen?

Scheep je hen niet op met een onwerkbaar wantrouwen op? Op zichzelf al
door het op te leggen systeem zelf en bovendien met de onderliggende
gedachte? En gaat het systeem iets toevoegen aan de zorg zelf? En ja wat
dan? In wiens belang?

Maw. ondergraaft de politiek niet zelf de kwaliteit van de zorg? Is die
(politiek) zelf nog van deze tijd?

En/of moet je concluderen dat het de politiek is die dit te
weerbarstige, met het ooit mede door haar verzonnen systeem, vervangen
wenst te zien, koste wat kost?  En overziet die zelf de gevolgen van
haar handelen?

Is er nog wel een samenhang van allen betrokken in de zorg met en rond
de patient die op zichzelf 'gezond' te noemen is?

Henk Elegeert

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********