staatspensioen 67 jaar

[Raimond de Tempe]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Medelijsters, 

Natuurlijk speelt zich deze discussie niet alleen hier af: 
gisteravond laat op Canvas (Vlaanderen 2) - herhaling van afgelopen zaterdag. 

Wel een genuanceerde discussie. Waarbij ook het argument naar voren kwam, van Bruno Tobback (zoon van Louis?) geloof ik, dat de generatie die zich de pre-pensioenjaren ziet ontgaan, zeg maar tot 50 jaar oud nu, wel pas vaak begonnen is met werken na hun 25ste. Nu is studeren ook inspanning, maar zij hebben toch - en in België is studeren goedkoper dan hier - faciliteiten gehad tot zij met arbeid begonnen. 
Zou je dan eerder moeten denken - in context van een levensloopregeling - aan een wel omschreven aantal jaren werken? Informeel kun nu denken aan 40 jaar. AOW-rechten bouw je overigens op in 50 jaar. De teller begint dus te lopen met de leeftijd van 15. Zou je daar ietsw mee kunnen doen? Dat wie bijvoorbeeld begonnen is met werken na 21 jarige leeftijd, uiteindelijk evenzovele jaren later staatspensioen krijgt - na een lange overgangsperiode? 
Dan doen we meteen recht aan degenen voor wie Ger spreekt - soms dan - de nu versleten mensen die nog voor hun 20ste begonnen zijn, en nu omstreeks de 54 zijn, en zonder werk gekomen. 

Groet, /raimond de tempe 



samenvatting programma 
Noels
       

      Volgende week beginnen de toponderhandelingen over de eindeloopbaanregeling. Met andere woorden: volgende week wordt beslist hoe lang ù nog zal moeten ploeteren voor u een beroep kan doen op onze wereldberoemde welvaartsstaat. En opnieuw zullen de onderhandelaars alles in het werk stellen om toch maar niet af te glijden naar Amerikaanse toestanden, waar mensen drie jobs tegelijk moeten doen om te overleven. Maar volgens strateeg Geert Noels van beleggingsbedrijf Petercam is ons systeem ook niet meer zo sociaal: 


      "Onze welvaartsstaat wordt asociaal."





      Tenzij je natuurlijk onze gewoonte om perfect gezonde en bekwame mensen al op hun 55ste met brugpensioen te sturen als het toppunt van solidariteit beschouwt: "Mensen 25 jaar laten bijdragen tot het systeem om ze daarna nog dertig of veertig jaar een pensioen en gezondheidszorgen te geven, heeft niet veel meer te maken met solidariteit", vindt Noels, "maar wel met parasitair gedrag". En waarom gaan we er zomaar vanuit dat iemand die op z'n 55ste wordt weggeherstructureerd nooit meer opnieuw een baan vindt? De huidige bruggepensioneerden moeten dus doorwerken tot na hun 65ste, met minder stress of fysieke inspanning maar ook voor een lager loon. "Werken is geen straf, en mensen die langer blijven werken blijven ook langer gelukkig", denkt Noels. 



      Natuurlijk is er niks mis met solidariteit, maar ons systeem van herverdeling is wel erg nadelig voor huidige generatie twintigers en dertigers. Want die werken zich uit de naad voor relatief weinig geld - tenzij ze natuurlijk in overheidsdienst zijn, want daar zijn de harde wetten van de efficiëntie nog niet van kracht. En dat terwijl de babyboomers zich massaal ontpoppen tot actieve senioren, die met hun fortuin de wereld rondreizen. "Het woordje actief heeft daarbij helaas maar weinig met werken te maken", aldus Noels, "en zo wordt solidariteit een kettingbrief die van de ene generatie op de andere wordt doorgegeven". 



      Minister van Pensioenen Bruno Tobback onderhandelt vanaf volgende week mee over de eindeloopbaanregeling, maar eerst verdedigt hij in Nachtwacht onze sociale welvaartsstaat. Tobback houdt niet van doemscenario's: "Ons sociaal model is niet perfect", geeft Tobback toe, "maar het is tenminste sociaal". Want ook onze vijftigers zijn productief en dragen volop bij tot het systeem. Als er al misbruik wordt gemaakt van brugpensioen, dan is het wel door bedrijven die hun oudere en duurdere werknemers op een goedkope manier willen buitenwerken. "En laten we vooral niet vergeten dat de twintigers van vandaag van hun ouders wél de financiële ruimte hebben gekregen om lang te studeren", zegt Tobback. 



      Lieve De Lathouwer, docente sociaal beleid aan de Universiteit Antwerpen en de KUB, plaatst één en ander in het juiste perspectief. "60% van de bruggepensioneerden is vrijwillig gestopt met werken", zegt De Lathouwer, "en twee derde van hen mist het werkende leven allerminst." We zitten dus in een cultuur waarin ook hooggeschoolden zo snel mogelijk veel vrije tijd willen, zelfs als ze daar een deel van hun inkomen door verliezen. Dat zoveel mensen zo snel mogelijk willen stoppen met werken, is eigenlijk ook geen wonder. Want werken is voor veel mensen ook een straf: er zijn echt wel leukere dingen te bedenken dan je in de ochtenspits naar kantoor te reppen om daar voortdurend onder stress te staan. "Het verhaal van werken als middel tot creatieve zelfontplooiing geldt dan ook lang niet voor alle werknemers", aldus De Lathouwer. 




      Worden onze twintigers opgelicht? 
      Nachtwacht, zaterdag 14 mei 2005 om 22u40 op Canvas. 



     

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********