broncode

[Henk Elegeert]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Fritz van Rikxoort wrote:

> Ik dacht dat ik voldoende uitgedaagd was door het te
> gemakkelijke tegenbewijs tegen elke patroonherkenning,
> compressie en gegevenscodering van Plasterk door het at
> random genereren van onsamenhangende gegevensruis te
> berekenen en te eisen dat al die ruis in minder codes
> versleuteld kan worden dan de ordegrootte van die ruis.
> Ik doe met eigen ogen en oren aan patroonherkenning en in
> mijn hersenen aan compressie en codering en reproductie
> (zelfs van namen waarvan ik eerst vaak alleen het aantal
> en de lengte van lettergrepen en de plaats van klinkers
> en modeklinkers weet en de specifieke klinkers) en vermag
> de zin van jouw uitdaging niet te zien. Ben wel erg
> benieuwd wat je te melden hebt over je links, het octrooi
> van Sloot vandaag bekeken vond ik herkenbaar.

Keep in mind. Fritz dat de man wist hoe die CRT werd
aangestuurd.

Hij kan zelfs begruik hebben gemaakt (zoals Atid opperde)
van analoge techniek. En zijn pakketje gegevens ten leste
heeft gedigitaliseerd.

> Ik voeg nog maar toe dat Plasterk met zijn constructie
> van letterruis en zo exponentieel toenemende combinaties
> net zo goed had kunnen berekenen dat zijn willekeurige
> letterwoorden van 5 letters dus 26 letters tot de 5e
> macht (bij hem 52 met hoofdletters gemengd) al bijna 12
> miljoen woorden zou opleveren en dat Sloot van hem dus
> hoe dan ook meer woorden uniek moet coderen dan in een
> taal laat staan verzameling serieuze teksten voorkomen.

Haha ...inderdaad, Fritz maar niet nodig dus.
Ze kunnen allemaal op je beeldsscherm worden weergeven.

Bovendien opnieuw een teken dat ie het niet begrijpt.

Kijk, je kunt je PC dagen bezig houden met het laten
generenen van een Mandelbrot en er voor gaan zitten om te
kijken welke pixels zich op basis van die informatie op je
beeldscherm wijzigen. Je kunt ook naar het totale plaatje
zelf kijken hoor. :)

Prachtige images maar veel tijd en energie die verloren gaat
als je het nog eens opnieuw zou willen zien.

Dan neem je slechts die informatie die nodig is om het beeld
opnieuw op te bouwen zonder al die berekeningen weer eens
opnieuw door te moeten gaan voeren.

Kun je gebruik maken van jpeg's, maar ook die moeten opnieuw
worden opgebouwd door alle lagen heen en zelfs eerst worden
gedecomprimeerd.

Kortom: je maakt een nieuwe verdeling van 16 bij 16 tot je
het hele beeld hebt. Je zoekt dan uit welke pixels zich op
het beelsdscherm wijzigen en met die informatie (wetende dat
het slechts heel beperkte is) creeer je een gecodeerde sleutel.

Zal wel moeten want je wilt juist af van die verspillende
onnodige gegevens.

> Zoals Plasterk redeneert en toepast op ruis werkt
> patroonherkenning en compressie en uniek coderen van
> woorden of geluiden of beelden die we wel relevant vinden
> (ruis niet) dus inderdaad niet, wat niets bewijst,
> sterker nog, in de praktijk werkt het wel, in onze
> hersenen en in vele toepassingen van patroonherkenning,
> gegevenscompressie en versleuteling van voorkomende en
> relevant gevonden teksten, beelden, en geluiden (of
> stem).

'Uniek uniek', Fritz. 2x dus. Hij codeerd geen woord maar de
representatie ervan op het scherm in een unieke code. Dat is
uniek. :)

> Voor zover ik ben tegengekomen sluit Sloot het herkennen
> en benutten van herhalende patronen in de tijd niet uit

Nee, het is zelfs de basis onder zijn geringe hoeveelheid
data die hij nog maar nodig heeft.

> en anders dan bij tekst, geluid- en beeldanimaties
> (productie en reproductie) ken ik nog geen toepassing van
>  dezelfde principes bij het verwerken en opslaan van
> gegevens.

Wij zijn het eens, Fritz. Het verwerken staat hier slechts
in de betekins van het opnieuw kunnen genereren van de
beelden (lees pixels in blokjes van 16 bij 16 tot het gehele
beeld(scherm).

> Jouw MPEG doet eea op stilstaand beeld. Waarom niet
> alleen bij productie van teksten en geluiden en beelden
> slim gebruikmaken van herhaling in de tijd, maar ook bij
> patroonherkenning en verwerking? Waarom je beperken tot
> patroonherkenning per stilstaand beeld. Zoals je weet kun
> je in theorie wiskundig de ruimtelijke dimensies en
> tijdsdimensie best verwisselen, dus waarom de nuttige
> principes en technieken alleen toepassen in die
> ruimtelijke dimensies dus op stilstaande fragmenten en
> niet ook in de tijdsdimensie.Waarom een foto of onbewogen
> achtergrond die lang vertoond wordt op tv of in een film
> eenmaal vertoond vele malen herhaald moeten opslaan om
> daarna niet de foto opnieuw te vertonen maar
> achtereenvolgens die identieke opgeslagen filmbeelden van
> steeds dezelfde foto of achtergrond? Is het bij verwerken
> van de filmbeelden niet te herkennen dat de betreffende
> pixels onveranderd blijven?

Ho wacht even, Fritz. Als je een scene ergens in wilt
kunnen voegen heb je wel weer zo'n uitgebreid bestand (aan
data) nodig waarin je dat ook werkelijk kunt doen. Die
informatie moet je wel weer ergens in kwijt kunnen (data
bestand). Maar toegegeven, er blijft veel herhaald, dat er
met comprimeren deels weer uit gehaald kan worden, maar
tijdes verwerking tot beelden wel weer nodig is. Ook al
maakt de grafische kaart wel weer handig gebruik van
'hergebruik'. Echter nog wel steeds in grote getallen
gemeten in hoevelheden bits( bytes). De gebruikte registers
alleen al. Hoe groot zijn die tegenwoordig (Martin?).
32 bits, nee wacht 64,  meen ik, of gebruiken we al meer?

> Ander voorbeeld. Als ik sms genereert mijn mobieltje
> gecodeerde woorden bij elke letter die ik typ, in
> volgorde van waarschijnlijkheid (vaker voorgekomen) en
> waarschuwt me als ik een niet herkend woord in type
> (bestaat nog niet, nieuw patroon). Ik kan dan een andere
> database aanspreken (taal) of een nieuw patroon toevoegen
> aan de gebruikte database. Waarom zou ik niet naar een
> identiek mobieltje slechts de verkorte code van elk woord
> sms-en, die mobiel ontvouwt de volledige woorden wel
> weer, en wil ik een nieuw patroon versturen dan stuurt
> mijn mobiel de eerste keer maar een sleutelcode mee opdat
> de ontvanger de volgende keer ook die sleutel zelf kan
> ontvouwen tot een lang woord of van mijn part hele zin.

Een soort van parallel gebruikt Jan dus voor 'zijn'
informatie. Geheel en al ontdaan van andere of
oorspronkelijke representatievormen.

> Ook Sloot bouwt in zijn octrooitechniek zo het echt
> gebruikte vocabulaire van tekst of beeld of geluid uit
> pas zodra het echt nodig is, niet bij voorbaat al van
> alle oneindig mogelijke representatiereeksen omdat
> Plasterk bedenkt en berekent dat één gek meer nooit
> gebruikte letterwoorden of andere beeld- en geluisruis
> kan genereren dan tien wijzen in hun hele leven kunnen
> lezen, bekijken en beluisteren.

Nee, vandaar ook dat Plasterk tot een cirkelredenering komt.
Hij legt er zelf de voorwaarden voor.

D. Rothe stelt in zijn opinie terecht dat Plasterk uitgaat
van de verkeerde uitgangspunten.

Henk Elegeert

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********