Portret dader / straatbendes

[Fritz van Rikxoort]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

"Het leven op school is blijkbaar anders dan het leven op straat. De politie kent Mohammed van een reeks geweldsmisdrijven. Hij hoort bij de zogenoemde harde kern, een paar honderd overwegend Marokkaanse jongens in West die voor veel overlast zorgen en misdrijven plegen. Mohammed gebruikt ook geweld tegen een politie-agent."

Trouw
http://www.trouw.nl/nieuwsenachtergronden/theovangogh/artikelen/1099572673709.html

Al jaren vragen we hiervoor aandacht, de dagelijkse terreur op straat en de racistische uitlatingen en achtergronden waarmee die voordurend gepaard gaat.
En voor hoe zich dat ontwikkelt.
Nooit zijn zelfs maar de wijkbestuurders door het stadsbestuur noch Den Haag welwillend serieus genomen, al doen "we" wat we kunnen met de handen door stadsbestuur en Den Haag op de rug gebonden. 

Deze jongen kenden we zelfs uit onze eigen politieke en wijkcentrumcircuits, zoals we vele vele anderen kennen. En al voor 1994 om een politiebureau vroegen, lang voor de landelijkop tv getoonde vechtpartijen en rellen in onze wijk. Nooit gekregen natuurlijk. Geen prioriteit. 
En nu slaat Den Haag volledig door, maar gelukkig houdt Cohen zijn hoofd koel met OM en politie, al faalden ze tot en met de familie die onlangs onderdook in een andere buurt voor een bende van 20 volledig. Zonderzelfsmaar informatie metde AIVD uit te wisselen die zijn eigen gang ging zonder dwarsverbadnen te leggen.

Nooit heeft Cohen iets gevraagd aan den haag om eens wel iets te kunnen doen als burgemester, hij geeft geen eens een mening of hij bevoegdheden genoeg heeft om burgers te beveiligen en excessen in te dammen. Steeds drink hij thee met moslims die niet tot de bendes behoren en roept hij schandelijk en overbodig slachtoffers van bendes op zich WOII en Anna frankte herinneren, zo de werkelijkhied omdraaiend.

Fritz
Stadsdeelwethouder voor D66 in die wijken 94-98


Portret dader / Mohammed was de waarlijk ideale rekruut
door Kustaw Bessems en Elwin Verheggen
2004-11-05

Ronselaars voor de djihad zoeken rekruten die jong zijn, teleurgesteld in de samenleving, slim en labiel. Mohammed B., verdachte van de moord op Theo van Gogh, voldeed.

AMSTERDAM - De ouderlijke portiekwoning maakt deel uit van een troosteloos blok in Slotervaart, een wijk in Amsterdam-West van kort na de oorlog. Aan de buitenmuren hangen satellietschotels. Het is in een buurt met veel armoede en misdaad. In deze straat begonnen in 1998 de rellen tussen Marokkanen en de politie. En hier groeide Mohammed B. op.
Mohammed wordt in 1978 geboren met een Nederlands en een Marokkaans paspoort. Zijn ouders: typische eerste generatie-immigranten. Ze spreken slecht Nederlands, hebben weinig contact met autochtonen, vallen niet op. Mohammeds vader doet laaggeschoold werk bij een groot bedrijf en bezoekt de traditionele moskee aan de Postjesweg. De jonge Mohammed gaat soms mee. Over het aantal broers en zussen bestaan verschillende verhalen. Het zijn er vier, waarschijnlijk.

In 1995 haalt Mohammed B. zijn havo-diploma op het Mondriaan Lyceum, vlakbij zijn huis. Geschiedenisleraar Cor Meijer vertelt dat de leraren Mohammed een goede leerling vonden. ,,Het kwam hem niet aanwaaien, maar hij werkte hard. Hij slaagde met mooie cijfers.'' Het leven op school is blijkbaar anders dan het leven op straat. De politie kent Mohammed van een reeks geweldsmisdrijven. Hij hoort bij de zogenoemde harde kern, een paar honderd overwegend Marokkaanse jongens in West die voor veel overlast zorgen en misdrijven plegen. Mohammed gebruikt ook geweld tegen een politie-agent. Meijer: ,,In de toespraak bij zijn diploma-uitreiking werd gezegd dat hij een prettige, rondborstige jongen was.''

Mohammed studeert aan de Hogeschool InHolland in Diemen. Maar hij wisselt een paar keer van richting en heeft na vijf jaar geen opleiding af. Wel is hij intussen braver. 'Serieus worden', noemen Marokkaanse jongens dat. Mohammed wordt actiever in de buurt. Vanaf 2001 is hij vrijwilliger bij de bewonersvereniging Eigenwijks. Hij is gedreven en behulpzaam, zegt een medewerker. Hij organiseert voor Marokkaanse jongeren discussiebijeenkomsten over politiek. Het is tijdens de opkomst van Pim Fortuyn, met zijn harde denkbeelden over allochtonen en islam.

Met leeftijdgenoten ontfermt Mohammed zich als een soort oudere broer over twintig jongere jongens, vaak crimineel. De jongens wonen in hetzelfde complex. Ze voetballen veel.

Mohammed is een van de voortrekkers als bewoners van zijn blok protesteren tegen renovatieplannen van het stadsdeel. Volgens het nieuwe ontwerp zal het niet meer mogelijk zijn dat vrouwen zich kunnen afzonderen als er mannelijk bezoek is. De islamitische bewoners willen dat wel.

In het najaar van 2003 ziet iedereen die Mohammed kent opnieuw een wending in zijn leven. Dramatischer deze keer. Hij staakt abrupt zijn werkzaamheden in de buurt en wordt streng religieus. Hij gaat een djellaba -traditionele moslimjurk- dragen en laat zijn baard groeien. Het is rond de tijd dat zijn moeder overlijdt en zijn vader hertrouwt. De oorlog in Irak is begonnen.

Aanvankelijk legt Mohammed mensen nog wel uit dat hij gedesillusioneerd is door de Nederlandse samenleving en de wereldpolitieke situatie. Kennissen omschrijven hem in deze periode als uitermate gedeprimeerd. Later geeft hij geen toelichting meer. Een bekende: ,,Je vroeg: hé, hoe is het, waarom doe je nooit meer iets voor de buurt? Dan zei hij dat hij met andere dingen bezig was.''

Mohammed bezoekt nu naar verluidt de Tawheedmoskee in het nagelegen stadsdeel De Baarsjes, een notoir bolwerk van extremisme. Opmerkelijk voor een fundamentalist: hij trouwt niet. Maar hij woont ook niet meer bij zijn familie. Hij verblijft in panden met mannen uit Marokko en Algerije, waarschijnlijk illegalen. Daar lezen zij radicale lectuur en bekijken video's over de djihad. Zijn vader verliest nagenoeg alle contact. Ook Samir A., die later een bekende terreurverdachte zal worden in een zaak met internationale Al-Kaida-contacten, verblijft in deze kringen. Het is typisch voor djihadrekruteurs dat zij hun pupillen afzonderen van familie en oude vrienden.

Rekruteurs voor de gewapende djihad weten wie ze in Nederland moeten hebben: Marokkaanse jongeren van de tweede generatie, die goed Nederlands spreken en liefst opgeleid zijn. De perfecte rekruut zit in een identiteitscrisis, heeft -bijvoorbeeld door een strafblad- weinig perspectief en vreet zich op omdat hij gelooft dat moslims wereldwijd worden onderdrukt. Idealiter is hij kwetsbaar door moeilijke privé-omstandigheden. Mohammed B. was een droomkandidaat.

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********