essentialisme

[Antid Oto]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Erik van den Muijzenberg wrote:

> REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl
>
> On woensdag, apr 7, 2004, at 08:23 Europe/Amsterdam, Henk Vreekamp
> wrote:
>
>> Gelukkig ben ik weer "meneer". Mijn verwijt van "essentialisme" heeft
>> in principe niks met GL, hoewel er daar zeer velen huizen. Misschien
>> staat in het archief nog mijn exposee van jaren terug over
>> "essentialisme"?
>
>
> zie:
> http://listserv.surfnet.nl/scripts/wa.exe?A2=ind0003&L=d66&P=R2953&I=3
>
Leuk stukje.

citaatje:

"Voor alle duidelijkheid: in de biologie, filosofie en sociale wetenschappen
bestaan ook belangrijke tegenstromingen die stellen dat dingen en fenomenen
zich juist 'ontwikkelen' in confrontatie met elkaar. Zelfs deze processen
kennen geen 'essentie', maar een patroon afhankelijk van fenomeen, tijd en
mogelijk nog onbekende factoren. Ik noem het evolutionisme, de dialektiek,
de politieke economie van marxisten, het pragmatisme e.d. Op onderdelen
kunnen die stromingen die uitgaan van het 'dynamisch verschil' zelf ook weer
lijden aan essentialisme, bijvoorbeeld een star denken over de samenstelling
van 'nu eenmaal' bestaande sociale klassen."

Als we de filosofie van Rorty er eens uitlichten dan is daar ook een
ontwikkeling in
confrontatie te bespeuren. Rorty's ouders waren Trotskisten, en vanuit
die sociale
relatie gezien, beschreven in zijn boek "Wild Orchids and Trotsky", is
de essentie
van zijn pragmatische filosofie terug te vinden. De essentie, de roots
van zijn
jeugdjaren waarin hij zich vereenzelvigde met de persoon in kwestie en
later tegen
afzette. Dat Rorty een aanhanger van Dewey van was, die op zijn beurt
weer de
voorzitter was van de onafhankelijk onderzoekscommissie gedurende de Moscow
showprocessen  "The case of Trotsky" is op zijn minst opmerkelijk te
noemen niet?
Daar valt geen essentie in te bespeuren, een patroon misschien voor de
oplettende ;)

De uitkomst van dit showproces was natuurlijk "Not Guilty". Als een
pragmatist met
zulk moreel gezag als Dewey tot deze slotsom komt, wat voor effect heeft
dat
dan -in zijn essentie- op de toekomst? Dat weten we niet, want de
essentie is juist
dat we deze factoren als leek zijnde onmogelijk kunnen begrijpen. De
essentie van het
essentialisme is het onbekende? Misschien dat de mathematische filosofie van
G. J. Chaitin en zijn "unknowable omega" meer van deze essentie kan
onthullen.
Dat mathematici aan essentialisme lijden is wellicht ook waar. Waarom is
bijv. de
Riemann Hypothese, the real part is always ½, nog steeds niet bewezen?
Daar staat dacht ik nog een beloning van 1 miljoen dollar op.

Antid

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********