Rechten wetenschap? + Comparatief voordeel

[Henk Vreekamp]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Beste Nick van de Beek,

1. Is rechten een wetenschap?
Je bent ingenomen met de oratie van Gerrit de Geest, Vlaams rechtseconoom
aan de Un Utrecht. Inderdaad ziet het er aardig uit. Door tijdgebrek heb ik
slechts 7 van de 23 pagina's van het scherm gelezen. Zal op een later
tijdstip eens de print zelf uitlezen. Ik denk dat ik hem maar eens tip voor
een methodologisch seminar volgend jaar. Heel aardig, dat getwijfel aan
Rechten als Wetenschap.
Zijn methodologische stellingen:
- het is fout om nieuwe regels te ontwerpen bij wijze van interpretatie van
bestaande,
- rechtskunde  pas wetenschap als ze wordt aangevuld met
sociaal-wetenschappelijke methoden,
- systematisering van regels nodig,
- vergelijkt de toestand van Rechten met die van de voorwetenschappelijke
natuurkunde in de middeleeuwen,
- meer aandacht voor waarnemen en theorievorming rond die observatie. Voor
Rechten komt dat er op neer dat men voortaan tekstanalyse in een context
plaatst (bij rechtsschepping via wetgeving veronderstel ik, want
praktijkrechters doen dat ook al, meen ik).

Mijn grote vraag blijft dan: hoe komen juristen aan die context? En, waarom
rechten met natuurkunde vergelijken als je eigenlijk liever leentjebuur
wilt spelen bij de sociale wetenschappen?

Als het interessant is voor dit forum (na uitlezen) komt ik er op terug.


2. De aloude theorie van het comparatieve voordeel (Ricardo) als middel om
de economie via innovatie en export weer op gang te brengen:

Je verkiest liever de 20e eeuwse Paul Krugman van het MIT. Het is
natuurlijk heel sympathiek dat K tegen flitskapitaal en voor Tobintax is,
waardoor een continentale of nationale economie meer beleid kan zetten.
Toch zie ik K meer als invulling binnen dat comparatief kader. K's kern
betreft de theorie van de agglomeratie, de ongelijke verdeling van
activiteiten. Na een uitvinding komt een proces van monopolisering op gang
waarvan de expansiemogelijkheden uiteindelijk worden beperkt door de
transportkosten en de mate waarin toeleveranciers en dienstverleners hier
op inspelen, samenklonteren. Krugman is ook minder praktisch bruikbaar
omdat hij uitgaat van zelforganiserende systemen: dat er iets nieuws komt
is zeker, onzeker blijft waar, wanneer en hoe gespreid.

Ik ben K wel eens tegengekomen in een discussie over de
Zipf-distributieformule rond stedelijke agglomeraties (de theorie van de
socioloog en econoom Pareto, tevens macht/elite-socioloog), de indeling
(ranking) van steden naar grootte waarbij zich vaak het fenomeen voordoet
dat binnen een bepaalde regio de grootte een product is van hun rangnummer:
de grootste stad / concentratie is tweemaal zo groot als die van nummer twee.

Overigens moet je Krugman wel met een korreltje zout nemen: pas toen hij
columnist werd bij de NY Times moest hij bekennen dat hij de beruchte, met
resultaten frauderende Enron-firma voor 50.000 dollar had "ge-aviseerd"...

Maar ja, die agglomeratie-theorie is toch voornamelijk achteraf redeneren.
De klassieke Ricardo geeft echter een richtlijn voor vergelijken vooraf,
voordat je beleid vormt. Vandaar dat de comparative advantage nog steeds
een hot item is bij ontwikkelingseconomen. Aangezien Nederland dankzij de
domme, monetair en niet economisch denkende conservatief Zalm een
ontwikkelingsland dreigt te worden binnen Europa, haak ik daar op in.

Je eenvoudige voddenkoopman,
Henk Vreekamp, Utrecht.

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********