WAO overpeinzingen

[Tjerk Jouwstra]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Leefbaren,

Ik zag net een aangeschoten Westbroek in NOVA en zijn autisme maakte me weer duidelijk waar het bij het automatisme van de WAO aan schort:

De WAO wordt een van de verkiezingsissues. Een terrein, waar wij te verliezen hebben, omdat ons meisje Els  8 jaar de scepter heeft gezwaaid over onze gezondheid, en de gezondheidszorg de komende 30 jaar onbetaalbaar blijft. Het wordt alleen nog maar erger! En dat put ik puur uit demografische gegevens.
Mocht u er nog over aarzelen, dan is het nu duidelijk: ik val D66 en het kabinet niet af, omdat dat nu opeens en vogue is bij een flirtende Melkert, een goedgekapte Walkenende (de b, v en double v v zijn uitwisselbaar). Maar toch moet ik het navolgende kwijt, een paar gedachten:

1. De huidige regeling klopt niet, de WAZ: zelfstandigen moeten nu een premie rond de 9% betalen van een inkomen tot circa € 40.000, minus de aftrek van € 14.000. Daarvoor krijgen ze bij ziekte/arbeidsongeschiktheid niets terug gedurende de eerste 52 weken, daarna 70% van het minimumloon. Tot 1998 vielen ze onder de AAW , een volksverzekering die gewoon door de belastingbetaler in zijn eerste schijf werd betaald. De vrije ondernemer, freelancer en andere flexibele arbeidscontractanten zijn er behoorlijk op achter uitgegaan.

2) de PeMbA: de wet premiebetaling en marktwerking bij arbeidsongeschiktheid. Als nu een werknemer van een werkgever in de WAO belandt, na een jaar ziekte, moet de werkgever daar een boete voor betalen. Het systeem zou geprivatiseerd moeten worden, maar uit een scriptie van een bij een (toen nog UWI) geheten UWVinstelling werkende student begreep ik al gauw, dat de PEMBA niet werkt: de particuliere pemba werkgever moet aan dermate veel randvoorwaarden voldoen, dat hier van eerlijke bedrijfsconcurrentie nooit sprake kan zijn. 

En daarnaast blijft het bij mij steken, dat een werkgever een maluskorting krijgt (de bonus is er niet), als één van zijn werknemers uiteindelijk in de WAO belandt. Of dit nu door een ongeluk gebeurt op de werkplek, waar de werkgever een verwijt voor valt te maken, en wat een malus (=boete) rechtvaardigt, of dat dit gebeurt door een roekeloze daad van zijn werknemer (bij de wintersport scheurt hij zijn kruisbanden en kan niet meer werken) of door erfelijke ziektes dan wel uitgelokt (kanker?), de werkgever moet er nu voor opdraaien. Ik vind dat uiterst onzuiver. De samenleving wendt de kosten af op de kapitalist, de werkgever, en hoe meer WAO, hoe meer ski-ongevallen, hoe groter de boete wordt, zonder dat de werkgever de oorzaak kan voorkomen. Een niet te rechtvaardigen verwijtaarheid en causaliteit!

De WAO mag van mij meer direkt gerelateerd worden aan de oorzaak van de ziekte, de werkgever mag van mij dan ook gehouden zijn tot aan het pensioen, in ieder geval de AOW (nu nog bij 65 jaar, maar in 2010 vermoedelijk al bij 70 jaar) dit op zeker 80% niveau door te betalen, maar iedere andere arbeidsongeschiktheidsoorzaak (erfelijke ziekte, kanker door roken, een been eraf door een tikkeltje te wilde safari) komt voor rekening van de burger, die zich daarvoor wel kan verzekeren, en wellicht is die premie fiscaal aftrekbaar te maken.

Een in zijn eigen vingers snijdende Tjerk 

 

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********