Het Tara-complot
Henk Elegeert
HmjE at HOME.NL
Wed Jul 25 16:19:31 CEST 2001
REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl
Parool webdienst wrote:
>
> REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl
>
> Beste D66 discussielijst ,
http://www.parool.nl/995974298808.html#top :
"
Het Parool
Het Tara-complot
MARCEL VAN ENGELEN
Tara Singh Varma is 'in de war'. De Surinaamse gemeenschap
was dat, samen met haar, ook, maar dat gevoel verdwijnt
alweer. Want na GroenLinks concludeert ook Singh Varma's
'achterban' stilaan dat Tara's ziekte niet lichamelijk maar
geestelijk van aard is. 'Tenzij ze aids heeft. Surinamers zijn
daar
veel minder open over dan Nederlanders.' En ze was zo'n
prachtig rolmodel.
Donderdag was ze nog op de radio. Het was de avond voorafgaand
aan
het Tros-programma Opgelicht, dat haar neerzette als iemand
die een
dodelijke ziekte simuleert om zo de aandacht van haar
financi‘le sores
af te leiden. De collega's van 2 Vandaag hadden er al een
voorschot op
genomen, en ook op Teletekst viel het al te lezen: Singh Varma
niet
ziek.
In kleinere (lees: Surinaamse) kring bestonden al maanden
twijfels over
haar ziekte. Althans, over de ernst ervan en of de aandoening
een
lichamelijke dan wel geestelijke was. Maar dit werd te gek,
vond Iwan
Bottse, programmamaker van het lokale Surinaamse radiostation
Tamara. Tara opgebeld. Live in de uitzending.
Ze brandde meteen los, overstuur als ze was. Een greep uit
haar
woordenstroom: ''Oh Iwan, ik ben hartstikke ziek, maar ik moet
het
jullie allemaal zeggen, want dit is idioot. Er is geen beslag
gelegd op
mijn huis. Ik heb mijn huis verkocht, omdat ik naar een
benedenwoning
moet. Ik kan de trap niet meer op. (...) Soms val ik gewoon
een uur
weg, dan ben ik niet meer bij. En als ik naar het toilet ga,
dan bloed ik.
Ik ben zo ontzettend ziek, daarom loopt mijn administratie ook
achter.
Ik ben eigenlijk te ziek om de pers te woord te staan. Hier,
ik geef je
aan mijn tante.''
Tante, met op de achtergrond een schreeuwende Singh Varma en
andere luidruchtige familieleden: ''Ze is verdomde ziek, ze
heeft
kanker.'' Bottse: ''Maar ze is onlangs nog gesignaleerd toen
ze
boodschappen deed, met een zware tas.''
Tante: ''Een kennis droeg haar tas. Zij heeft Tara daarna ook
de trap
op moeten sjouwen.''
Dan, vrij plotseling, stopt de geluidsband. ''De rest van de
uitzending is
niet opgenomen,'' zegt Bottse. ''Ik heb Tara nog wel even aan
de
telefoon gehad. Ze huilde. Ik kan er niet meer tegen, zei ze.
De dokter
moest haar maar een spuitje geven.''
Het is maandagavond, vier dagen later. In zijn met Surinaamse
vlaggen
getooide studio aan de Lijnbaansgracht luistert Bottse de band
nog
eens af, terwijl de telefoon onophoudelijk overgaat. Men belt
over
Tara, zonder uitzondering. Tara, boegbeeld van de Surinaamse
gemeenschap. Of moeten we zeggen: gewezen boegbeeld?
Zaterdag was het antwoord op die vraag nog simpel. De
ochtenduitzending bij radio Tamara telde twintig, misschien
wel dertig
bellers. Met een nagenoeg eensluidend oordeel. Simpel gezegd:
er is
een samenzwering gaande tegen Tara van een handvol dubieuze
types
die geld willen, en de witte media zijn zo gek zich voor het
karretje te
laten spannen. Gunt niemand een zwarte vrouw dan haar succes?
Iemand die zoveel voor de gemeenschap heeft betekend?
Dit weekend sloeg de teneur om onder de ge•nteresseerde
Surinamers,
nadat Singh Varma's eigen GroenLinks het bericht had verspreid
dat de
door haar genoemde artsen en huisarts niet bestonden, haar
niet
kenden, of niet van haar ziekte op de hoogte waren. Wellicht
was er
dan toch iets mis.
Bottse zelf ontstak bijkans in woede, toen hij zondagavond in
zijn
uitzending de sinds enkele dagen dienstdoende advocaat van
Tara, R.
Dhalganjansing, aan de lijn had. ''Het moet afgelopen zijn met
deze
spelletjes! Komt er nu een verklaring van een arts, desnoods
via een
notaris of niet? De hele Surinaamse gemeenschap wordt
meegesleept in
deze affaire.''
Die verklaring komt er niet, betoogde de raadsman op zakelijke
toon.
De aard van Tara's ziekte is een privŽ-zaak. ''Het gaat wel om
een
terminale ziekte,'' aldus Dhalganjansing. ''Ik weet op welke
zij doelt.''
Meer kwam niet over zijn lippen.
Bottse, maandagavond: ''Dit is zo onwerkelijk. Ik kan er met
mijn pet
niet bij.''
Al spitst de zaak zich nu toe op de 'ziekte' van Singh Varma,
de vragen
daaromtrent rezen met het opduiken van nieuwe financi‘le
problemen
van het voormalige GroenLinks-Kamerlid. Nieuwe, omdat er ook
oude
affaires zijn; goede vriend Bottse weet dat van nabij. De
eerste en
bekendste dateert uit de periode tussen 1982 en 1985, toen
Tara
Singh Varma, destijds duo-gemeenteraadslid voor de CPN in
Amsterdam, peningmeester was van het Grenada ComitŽ, genoemd
naar het Caribische eiland waar in 1979 met succes een linkse
revolutie
plaatsgreep.
Onder haar auspici‘n raakte toen 12.000 gulden zoek, al schoof
Singh
Varma dat af op haar voorganger. In het rumoer dat toen
ontstond,
zag een ander comitŽ het licht: het ComitŽ Eerherstel Tara
Oedayraj
Singh Varma, waarvan Iwan Bottse en de voormalige vice-premier
van
Suriname AndrŽ Haakmat twee van de drie leden waren die het
hadden
voorzien op alle critici van Singh Varma.
Begin jaren negentig had Singh Varma zitting in het bestuur
van een
stichting die geld inzamelde voor de katholieke zuster Gerda,
die in
Frans-Guyana Surinaamse vluchtelingen hielp. De zuster ontving
het
bedrag van een gala-avond, waarop geld in champagnekoelers
werd
gedoneerd, nooit.
Twee jaar later kwam een derde zaak aan het licht, waarbij
Singh
Varma als oprichtster van de Stichting Informatie Uitgewekenen
Amsterdam, buiten de boekhouding om, geld zou hebben aangewend
voor hulp aan illegalen. De genoemde bedragen bij de twee
laatste
affaires zijn enkele duizenden guldens.
Bij die laatste zaken viel Singh Varma niet veel te verwijten,
concludeerde een onafhankelijke commissie onder leiding van
voormalig
CDA-staatssecretaris Dieuwke De Graaff-Nauta. GroenLinks had
haar
gevraagd om de zaak uit te pluizen, voordat de omstreden Singh
Varma
in 1994 tot de Tweede Kamer toetrad. Bij de inzamelingsactie
was
Singh Varma nauwelijks betrokken - Iwan Bottse overigens wel -
en
ook bij de medische hulp aan illegalen ging het om een
'non-affaire'.
Als penningmeester van het Grenada-comitŽ had Singh Varma haar
bestuur evenwel meerdere keren voorgelogen en, om die leugens
te
camoufleren, valse kwitanties gemaakt, aldus De Graaff-Nauta.
Ook
had ze haar voorganger vals beschuldigd. Voor GroenLinks gaf
destijds
niettemin de doorslag dat Singh Vrama het weliswaar niet zo
nauw had
genomen met de waarheid, maar dat ze zichzelf niet had
verrijkt. Ze
was bovenal slordig en onnadenkend geweest. Singh Varma
verscheen
in 1994 in de Tweede Kamer als eerste zwarte vrouw.
'Stom', valt nu in de partij te beluisteren. De partij had
zichzelf en
Singh Varma in bescherming moeten nemen. Want: ''Ze heeft
zichzelf
niet goed in de hand,'' zegt De Graaff-Nauta nu over Singh
Varma. ''Ze
is iemand die de waarheid wel eens verkeerd interpreteert.
Maar nooit
om zichzelf te bevoordelen. Destijds spendeerde ze ook delen
van haar
eigen inkomen aan mensen aan de onderkant van de samenleving.
Die
ontving ze en voor hen deed ze boodschappen. Financi‘le
verantwoording stond bij haar op de tweede plaats.''
Tara Oedayraj Singh Varma, nu 52 jaar oud, kwam in 1969 naar
Nederland. Ze studeerde rechten in Amsterdam, raakte actief in
organisaties die streden voor de belangen van migranten en ze
belandde bij een advocatencollectief in Oud-West. ''Daar werd
ze op
handen gedragen,'' zegt een oud-collega. ''Ze was Žn vrouw Žn
zwart. Dat kwam toen niet veel voor.''
In 1982 verscheen ze voor de CPN in de Amsterdamse
gemeenteraad,
waar ze het twaalf jaar volhield. Bij partijgenoten kon ze
aanvankelijk
niet stuk. Singh Varma streed bovenal voor de allochtone zaak
- ze
bedreef politiek met het hart, wat nog wel eens ten koste ging
van de
samenhang van haar betogen.
Na haar eerste termijn in de Tweede Kamer belandde Singh Varma
in
1998 op een teleurstellende negende plaats op de kieslijst.
'Inhoud
ontwikkelen en in het parlementaire debat op hoofdlijnen de
standpunten van GroenLinks over het voetlicht brengen, zijn
niet Tara's
sterkste kanten', oordeelde de kiescommissie van GroenLinks,
waarin de
CPN was opgegaan. Dankzij de forse zetelwinst van de partij
werd
Singh Varma toch een tweede termijn gegund.
Ze was niettemin populair. Singh Varma kon rekenen op de
onvoorwaardelijke steun van de allochtone, bovenal Surinaamse,
gemeenschap voor wie ze zich bleef inzetten, ze kreeg
duizenden
voorkeursstemmen. Tot voor kort hield ze spreekuur bij het
Informatiepunt voor Migranten, in de Derde Oosterparkstraat in
Oost.
Haar politieke hoogtepunt beleefde ze toen ze zitting nam in
de
enqutecommissie die de Bijlmerramp
onderzocht. Ook daarin kenmerkte haar
optreden zich door een emotionele
betrokkenheid bij de bewoners van
Zuidoost.
Maar een kleine anderhalf jaar geleden maakte ze publiek - op
radio
Tamara - dat ze niet lang te leven meer
had. Ze begon met een
afscheidstournee. Er verschenen
interviews, een brief aan de Tweede
Kamer, en in februari was er een
afscheidsbijeenkomst in De Nieuwe Stad in de Bijlmer. Een
maand later
stond Tara, bij de jaarlijkse Holi Phagwa-viering voor
Hindoes, huilend
op het podium in de Devi Daamtempel: ''Bij de volgende Holi
ben ik er
niet meer bij.''
Maar daar twijfelt iedereen nu aan. Ook de luisteraars van
radio
Tamara. ''Na jaren van hard werken, is ze moe en ziek in haar
hoofd
geworden,'' zegt een Surinaamse vrouw die maandagmiddag belt.
''Ze
heeft iedereen in de maling genomen, maar dat had anderen toch
ook
kunnen gebeuren?''
Iwan Bottse beklemtoont graag de grote betekenis die Singh
Varma
heeft gehad voor de Surinaamse gemeenschap. Die blijft recht
overeind. ''We zouden graag de tools in handen hebben om ook
in deze
zaak achter haar te blijven staan. Maar die hebben we nu niet.
Tara
heeft het contact met de werkelijkheid verloren, gezien de
valse
verklaringen van haar over de artsen. Ze heeft psychische hulp
nodig.
Wat ze heeft gezegd, is misschien onderdeel van haar ziekte.''
Het is niettemin te gemakkelijk om Singh Varma bij voorbaat te
veroordelen, zegt Bottse. ''Misschien heeft ze wel aids en wil
ze dat
gewoon niet zeggen,'' probeert hij. ''Maar bij veel Surinamers
staat het
schaamrood ze op de kaken. We zijn net zo goed bezig met de
integratie. Dit is een terugslag. Het zal weer moeilijker
worden voor een
Surinamer om in de Tweede Kamer te komen.''
Mensen die Singh Varma onlangs nog hebben gezien, zoals
sommige
bellers van radio Tamara, maar ook Anne Lieze van der Stoel,
voormalig
VVD-raadslid in Amsterdam, hebben zich verbaasd over de
ogenschijnlijke gezondheid waarin ze verkeerde. Van der Stoel,
een
vriendin van Singh Varma, ontmoette haar twee weken geleden
voor
het laatst. ''Ze was toen heel opgeruimd en ontspannen. Ze zag
er niet
slecht uit. Maar ik ben natuurlijk geen medicus.'' Op de
berichtgeving
van de laatste dagen reageert ze liever niet. ''Ik vind het
nogal
verwarrend allemaal.''
De Surinamer John Goring, VVD-fractievoorzitter is Amsterdam,
is iets
minder voorzichtig. Volgens hem heeft Singh Varma 'een scheve
schaats gereden'. Hij herinnert zich nog hoe hij, op de
terugweg van de
afscheidsbijeenkomst van Singh Varma in De Nieuwe Stad,
verbaasd
tegen zijn vrouw uitriep dat Tara er, gezien haar toestand, zo
goed
uitzag. ''Toen interpreteerde ik dat als heel positief.''
Goring kent Singh Varma uit het cirkeltje van hoofdstedelijke
Surinaamse politici. In zekere zin is hij een tegenhanger van
haar, niet
alleen qua partijkeus. Waar Singh Varma zich, zeker in haar
begintijd,
vrijwel exclusief richtte op de migrantenproblematiek en nooit
naliet
haar afkomst te benadrukken, doet Goring zijn uiterste best
dat te
voorkomen. ''Haar manier van politiek bedrijven is niet de
mijne,'' zegt
hij. ''Zij richt zich sterk op verschillen in etniciteit en
koppelt dat aan
achterstand. Dat versterkt juist de verschillen.''
In dat licht past ook zijn ergernis aangaande de affaire-Singh
Varma.
''Veel Surinamers kunnen de waarheid moeilijk onder ogen zien
en zijn
geneigd te denken dat dit een duister complot is van de witte
man die
er alles aan doet om alles wat groeit en bloeit in de
Surinaamse
samenleving een kopje kleiner te maken. Daarmee moet je
oppassen,
dat leidt tot een verbreding van de kloof. Als de advocaat van
Tara
dan weer verklaart dat ze wel degelijk terminaal ziek is,
grijpen veel
mensen dat aan als een strohalm. Zij weigeren het nieuws te
geloven.''
De verklaring van GroenLinks heeft volgens Goring de benodigde
helderheid verschaft: ''We zijn met zijn allen bij de neus
genomen.'' Al
blijft de hamvraag voorlopig onbeantwoord: waarom een
terminale
ziekte voorwenden? Het lost niets op en is niet vol te houden.
Of wel.
Goring: ''Het bizarre is: wil Tara haar gelijk halen, dan moet
ze snel
doodgaan.''
In dat licht past ook zijn ergernis aangaande de affaire-Singh
Varma.
''Veel Surinamers kunnen de waarheid moeilijk onder ogen zien
en zijn
geneigd te denken dat dit een duister complot is van de witte
man die
er alles aan doet om alles wat groeit en bloeit in de
Surinaamse
samenleving een kopje kleiner te maken. Daarmee moet je
oppassen,
dat leidt tot een verbreding van de kloof. Als de advocaat van
Tara
dan weer verklaart dat ze wel degelijk terminaal ziek is,
grijpen veel
mensen dat aan als een strohalm. Zij weigeren het nieuws te
geloven.''
De verklaring van GroenLinks heeft volgens Goring de benodigde
helderheid verschaft: ''We zijn met zijn allen bij de neus
genomen.'' Al
blijft de hamvraag voorlopig onbeantwoord: waarom een
terminale
ziekte voorwenden? Het lost niets op en is niet vol te houden.
Of wel.
Goring: ''Het bizarre is: wil Tara haar gelijk halen, dan moet
ze snel
doodgaan.''
© Het Parool, 24-7-2001
"
**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********
More information about the D66
mailing list