Geweld en media

[Dr. Marc-Alexander Fluks]

 William Oosterwijk" <de.alven at planet.nl> reageerde op mijn bijdrage met:
>Verbazingwekkend reaktie. Als n.l. de vraag met nee wordt beantwoord
>stel je de gangbare praktijk niet ter discussie, en daarover hoef je DUS
>niet te discussieren.

 We zijn het daarover kennelijk niet eens. Ik vreesde eigenlijk jou
 iets toe te dichten, dat je niet beweerde maar ik zie dat je wel
 degelijk zoiets bedoelt...

>De hypothese is dat vooral mensen waar de (innerlijke) persoonlijkheid
>(nog) in wording is zich 'sneller' identificeren. Waarin men het 'zelf'
>a.h.w. in een rol past.

 Ik begrijp wel dat je zoiets bedoelt maar niet waarom je met zo'n
 hypothese komt. Je kan net zo goed reppen van 'copie-catten' of van
 'conditionering' wat mij betreft. Dat klinkt ook heel erg mooi (zeker
 het laaste, dan zouden de normen vervagen en zo) maar daarmee is het
 nog niet juist.

 Wat ik raar vind is dat nooit beweerd wordt dat mensen, die verslingerd
 zijn aan natuurfilms, het gevaar lopen op een gegeven moment thuis
 tijgers te gaan houden, of dat zij, die geen voetbalwedstrijd willen
 missen, kans lopen om zelf ooit tegen een balletje gaan trappen. Maar
 als er geweld op de buis komt, dan zou zoiets mogelijk leiden tot
 'geweldsdelicten'.

 Wat nog opmerkelijker is, is dat het OMGEKEERDE wel degelijk voorkomt.
 Als er weer eens een slachtoffer van 'zinloos geweld' te betreuren valt
 (en ik wil dat niet bagatelliseren), dan zie je vreselijk volksvermaak:
 'nabestaanden' houden persconferenties, het slachtoffer krijgt de status
 van heilige, er vinden 'stille tochten' en 'witte marsen' plaats, er
 worden monumenten opgericht waar men kaarsjes brandt voor iemand die men
 nog nooit ontmoet heeft. Burgemeesters gaan voor in de processie; vroeger
 deden alleen de katholieken dergelijke dingen maar nu mag iedereen het.
 Als het allemaal niet zo vreselijk treurig was, dan zou je er eigenlijk
 heel erg om moeten lachen.

 Vreest men zelf slachtoffer te worden en treurt men om zichzelf ? En is
 dat monumentje soms een standbeeld voor zichzelf, en is de mentaliteit
 die daarvan uitgaat niet exact hetzelfde als wat heeft geleid tot het
 geweld ? Zijn slachtoffers, vermeende slachtoffers, en daders niet een ?
 Is er eigenlijk wel onderscheid ? Zijn niet alle individuen hetzelfde
 wanneer sociale structuren het begeven ?

 Dat lijken mij vragen die hout snijden. Als men geen oog heeft voor die
 kant van de zaak, dan dreigt de reactie, een verdere verharding en dan
 zijn we nog verder van huis.

 Ik waag een gokje: dat laatste zal hetgene zijn dat gaat gebeuren.


 Marc Fluks

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********