WAO

[constantijn dolmans]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Beste lijsters,

Ik ben het volledig eens met Henk Vreekamp en Tjerk Jouwstra dat de
oplossing voor het aantal WAO-ers niet ligt in verlaging/verkorting van de
uitkering. Maar de aangedragen oplossingen van hen bieden ook geen soelaas.

Het aantal WAO-ers door voetbal of skiën is minimaal. Met een gebroken been
zit je een paar weken in de Ziektewet, maar kom je niet in de WAO terecht.
Sporten ontmoedigen lijkt me niet de juiste oplossing voor vermindering van
het aantal WAO-ers. De toestroom bestaat momenteel voornamelijk uit vrouwen
(inhaaleffect?) en klachten die lastig medisch zijn vast te stellen.

Van dichtbij maak ik nu bij een kleine werkgever mee wat voor ramp het is
als een werknemer dreigt in de WAO te komen. De hele ambtelijke procedure
rondom reïntegratieplannen is voor een kleine werkgever dramatisch. Bij
gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid (arbeidsgehandicapt heet dat
officieel….) is het vrijwel onmogelijk om voor de niet opgevulde taken
iemand anders aan te nemen omdat nog twee jaar na ingang van de WAO de
verplichting bestaat om iemand opnieuw in dienst te nemen. De
subsidie-regeling van de Wet REA is vaak ontoereikend en voor ondernemers
zonder academische titel ontoegankelijk. Het GAK heeft het te druk, de
bedrijfsarts vult alleen maar briefjes in op de tekstverwerker etc. etc. De
grootste klap komt nog bij de WAO-premie die de werkgever moet betalen. Deze
schiet door dat ene WAO-geval omhoog. De “incentives” om het aantal WAO-ers
te beperken werken bij kleine werkgevers averechts. Men neemt zoveel
mogelijk 100% gezonde mensen in dienst. Zo komt er dus ook geen uitstroom
uit de WAO.

Natuurlijk, grotere bedrijven kunnen het allemaal wat makkelijker hebben.
Maar het overgrote deel van onze werkgelegenheid zit in het midden- en
kleinbedrijf.

Niet alleen strenger keuren, maar met name ook strengere keuringseisen,
lijken mij een oplossing. Een behoorlijke uitkering voor hen die echt
lichamelijk ziek zijn, hoger dan de huidige, geen WAO voor de minder
duidelijke gevallen. Zijn we in Nederland wat te soft geworden of ben ik te
streng en te makkelijk?

Vraag is daarnaast natuurlijk: hoe breng je werkgevers, zowel grote als
kleine, zover dat stress/werkdruk wordt verminderd en RSI een woord uit het
geschiedenisboekje wordt. En dat zonder strafexpedities, die het hart van
onze economie, het midden-en kleinbedrijf, treffen.

Constantijn Dolmans
______________________________________________________
Get Your Private, Free Email at http://www.hotmail.com

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********