doembo platform 1999-2

[William Oosterwijk]

Beste Michiel en lijsters,
In de beschouwing 'denkend over groei' die je aanhaakte
in de eerste reactie op "doembo platform" geef je een
opmerkelijke visie op economische groei. De optiek van
waar uit dit essay is geschreven klinkt aannemelijk. Maar
helaas geven recente cijfers van ECN **) een aanmerkelijk
minder rooskleurig beeld. Aanleiding derhalve om eens na
te gaan of hetgeen je betoogde op het moment dat het werd
geschreven synchroon loopt met cijfers van dat moment.
Immers in een positie als voorzitter van de PC tellen
overwegingen zwaar.

Teleurstellend wellicht maar ECN geeft een volkomen ander
beeld dan je schetste in december 96. Juist in de periode
daarvoor loopt b.v. het aandeel in de uitstoot van
kooldioxide door huishoudens terug. En in tegenstelling tot
hetgeen je schrijft is de industrie met een aandeel van 31%
een aanmerkelijk grotere vervuiler dan de huishoudens met
12%. (energieproductie 26% en verkeer en vervoer 18%)
Natuurlijk is het onzin en verspilling van inspiratie om
"de motor" stil te willen zetten, waar het om gaat is de
meest pregnante, de meest bedreigende, problemen stap voor
stap haarscherp in beeld te brengen en daarop beleid te
formuleren dat vrij is van ruis.

Maar laten we vooral niet verzanden in een twist over
details; de cijfers zijn ter illustratie en wellicht zijn
de bronnen waarop jij je baseerde andere dan ik nu gebruik.
Hoe het ook zij, het schetst de noodzaak om in de politiek
te kiezen op basis van het ZORGVULDIGHEIDSBEGINSEL, of in
meer begrijpelijk Nederlands: BIJ TWIJFEL NIET INHALEN.

Ik kan daar met de beste wil van de wereld geen glimp van
doemdenkerij in ontdekken. Ik ben bezorgd, en met mij vele
anderen. Maar ik denk ook te kunnen zien waar de schoen het
meest wringt. En wat meer is: ik heb een leest in het
vizier.

De discussie over nulgroei.
Je laat in het essay "denkend over groei" zien dat het
welles-nietes over economische groei een academische is. Ik
zou die discussie willen laten voor wat het is en de
discussie bepalen tot waar het werkelijk om moet gaan: de
noodzaak een scenario te ontwikkelen waarin een
verantwoorde inpassing van de mens in het ecosysteem
centraal staat. Eenvoudig omdat is gebleken, en dag in
dag uit blijkt, dat het ecosysteem niet door mensen kan
worden aangepast maar slechts door hen wordt aangetast. Al
sinds mensenheugenis is de ecologische referentiesituatie
van iedere volgende generatie beperkter dan die van de
voorgaande.

Wat mij betreft zullen deelnemers in het doempo platform
fundamenteel belangrijke items in kaart brengen, zonder de
pretententie te koesteren dat die inventarisatie ooit
volledig zou kunnen worden, maar wel aan geinventariseerde
items een conclusie te verbinden voor fundamenteel te
voeren beleid. Op hoofdlijnen.

meer volgt.
-----------------------------------------------------------
**) Uit dezelfde bron -ECN 1998- valt ook te vernemen dat:

... "Ten aanzien van besparing zien we dat er veel
technische efficiencyverbeteringen worden gerealiseerd. Er
zijn echter ook steeds factoren die de energievraag doen
stijgen. Woningen worden beter geïsoleerd, maar we
gebruiken steeds meer woonoppervlak per persoon. De
industrie bespaart 1,5% per jaar, maar de productie groeit
met 3% per jaar. Auto's worden steeds zuiniger, maar
gemiddeld ook groter en bovendien rijden we steeds meer. We
gebruiken minder warmte, maar vinden steeds nieuwe
toepassingen voor elektriciteit. Door deze tegenwerkende
factoren neemt per saldo de kooldioxide-uitstoot toe in
plaats van af." ...

het volledige document is te vinden op
http://www.ecn.nl/document/evn98/node99.html


William Oosterwijk
D66 Drenthe