Vertegenwoordigers

[Arjan Stoffels]

        Henk Vreekamp schreef:
        - Qua programma kun je je wel radicaal-democratisch opstellen. Maar
de
        praktijk geeft de doorslag. Over de TK wordt hier vaak al gebabbeld.
De
        lokale vloer blijft dan onderblicht: KNIP
        Ik heb een bang vermoeden dat het in Amsterdam en Den Haag van
hetzelfde laken en
        pak is: regentendom in een spijkerpak.

        Dat is ook ook een van de redenen, zo niet de hoofdreden dat D66 bij
de
        laatste verkiezingen een enorm pak slaag heeft gekregen KNIP Het
ligt
        niet aan de mooie rapporten, nee, het zijn verkeerde
vertegenwoordigers. En
        dat is niet redelijk.

Een prima analyse en toch voelt 'ie niet helemaal compleet. Een constatering
is in elk geval dat 'verkeerde vertegenwoordigers' in het licht van de D66
verkiezingsprocedure i.h.a. als een boemerang terugkomt. Dat 'de kiezer
s.l.' onze achterban is, neemt niet weg dat de leden de lijst samenstellen
en daar dus ook in hoge mate voor verantwoordelijk zijn.

Hier en daar hoor je in de (lokale) fracties de 'metaalmoeheid' doorklinken;
mensen die de vorige periode ook al in de raad zaten, gehoopt hadden op vers
bloed dat er door de nederlaag niet is gekomen. Nu zitten ze klem tussen de
grotere fracties, die door hun 'gewicht' besluiten kunnen doordrukken.
Continue vanaf de zijlijn roepen dat je het er als fractie niet mee eens
bent is niet reeel, want het lijkt verdacht veel op de SP politiek (TEGEN!),
het maakt je ongeloofwaardig als politiek partner en werkt op termijn
contra-productief als je ambitie hebt voor collegedeelname dan wel die
positie wilt behouden.
De andere kant van de klem vormen de leden, die van de fractie eigenlijk nog
evenveel (invloed) verwachten als in de vorige periode, toen de meeste
fracties twee keer zo groot waren. Dat werkt dus niet en levert over en weer
frustraties op.
Aangezien 'de' D66-er hoog-opgeleid en bijzonder eigenwijs is en het
(bijna?) altijd 'beter' weet dan de vertegenwoordiger en zeker niet te
beroerd is om dat 'beter weten' luidkeels uit te dragen, ontstaat naar
buiten een beeld van een partij die het met zichzelf niet eens is. En da's
ook niet erg behulpzaam als je kiezers wilt interesseren. Ruzie maken werkt
afstotelijk en dan heb ik het nog niet eens over het gegeven dat je dan (als
kiezer) echt niet meer luistert naar wat iemand te vertellen heeft. Het
probleem is niet dat we niet weten wat we moeten doen, het probleem is dat
we het allemaal (menen te) weten (ik ook..:-)..). Let wel: ik zeg niet dat
je alles maar kritiekloos moet slikken, maar kies wel het moment en de
plaats met zorg.
De meeste fractieleden zullen tot het eind van hun periode zitten en daar
zal je het, hoe dan ook, toch van moeten hebben.

Stap 1 is de moedeloosheid over de verloren verkiezingen en de daaruit
voortvloeiende lethargie af te schudden en weer de straat op te gaan.
Letterlijk. Richt je naar buiten en niet naar binnen. Begin een permanente
campagne, maak jezelf zichtbaar/aanspreekbaar/toegankelijk in het
winkelcentrum, bij het station, op de markt, in de winkelstraat. De
bijeenkomst in het zaaltje is natuurlijk heel leuk en intellectueel
aansprekend, maar zelden of nooit zul je de mensen die je wilt bereiken daar
aantreffen. Geef publiciteit aan het feit dat je op een bepaald tijdstip
ergens in de gemeente te vinden bent!

Stap 2 is volgens mij naar buiten toe een front vormen. Ja, dat is misschien
window dressing, de vuile was binnen houden en al die andere uitdrukkingen
die negatief klinken, want niet open en dus (?) niet democratisch. Maar je
bent als partij toch wel erg stompzinnig bezig als je anderen de stok geeft
om je mee te slaan, nadat je jezelf er al mee afgeranseld hebt. Die zullen
ze uiteraard zonder scrupules gebruiken, zoals het verleden duidelijk heeft
laten zien.
M.a.w. op een feestje prijs je je partner (i.c. de fractie) en je glimlacht
vergeeflijk en zegt dat je de kritiekpunten van je gesprekspartner over zult
brengen als het gaat over plannen en stemgedrag waar je het zelf ook niet
mee eens bent en het vermeend niet 'luisteren naar de burger'. Je valt DUS
NIET je eigen fractie af door te zeggen dat je het ook onbegrijpelijk vindt,
dat ze eigenlijk nooit luisteren, dat het nooit wat wordt met D66, dat de
fractievoorzitter zo'n regenteske griezel is (hoort 'ie misschien bij de
PvdA thuis?) etc. etc.
Overigens ooit wel eens een poging gedaan om de goede
punten/stemgedrag/plannen van de fractie aan anderen mee te delen? Of ken je
die wellicht niet?

Stap 3 is een manier en een tijd vinden om intern de kritiek te berde te
brengen. Openheid en transparantie zijn prima, maar het gaat niemand iets
aan wat we 'in de slaapkamer' met elkaar uitspoken. Dat heeft dus niets met
achterkamertjes politiek te maken, maar alles met verstandig opereren. Dat
is het moment van 'de rekening' (en NIET van de AFrekening). Een optelsom
van de plussen en de minnen, zonder dat er direct consequenties aan vast
zitten. Dat doen we op dit moment te weinig gericht, waardoor er (intern)
alleen besmuikt kritiek is op het functioneren van mensen; maar ook de lof,
die sommigen zeker verdienen, niet tot zijn recht komt. Daarnaast heeft het
tot gevolg dat de stroom kritiek voortdurend is, i.p.v. op bepaalde
momenten. Duidelijk mag toch wel zijn dat 'de journalist' er als de kippen
bij is om een podium te geven aan deze kritiek. En als je dan vindt dat je
terechte kritiek hebt, wees dan niet als een kinderachtig lefgozertje dat
tegen alles wat D66 is aanschopt, ter meerdere eer en glorie van jezelf.
Daar heb je uiteindelijk toch ook jezelf mee.

Stap 4 is de valse de bescheidenheid afwerpen. Politiek is er niet voor de
politiek. Politiek is gericht op de samenleving. Als niet de macht, maar het
verwezenlijken van de D66 plannen en idealen het doel is, dan betekent dat
m.i. dat het onlogisch is om werk/functie en (politieke) mening te scheiden.
Met als consequentie dat je als D66-er/namens D66 in een bestuur van een
club gaat zitten, en als D66-er je werk doet. Met de tanende invloed van het
CDA en de PvdA in het maatschappelijk middenveld is het voor D66, juist nu
we in het dal zitten, zeer aantrekkelijk om daar een positie op te gaan
bouwen. Daar is niets mis mee, zolang het voor anderen maar duidelijk is.
Politiek is een middel, geen doel. En over 2 (of 3) jaar werkt dat middel
ook de andere kant uit, want dan heeft de partij een breed netwerk en
mogelijk een stel kiezers dat weet dat D66 luistert.

Goed, deze mail is danig uit de hand gelopen en al eigenlijk niet meer een
reactie op het stuk van Henk.

Met vriendelijke groet,
Arjan Stoffels

Dit bericht mag buiten de D66 discussielijst alleen in zijn geheel verspreid
worden.
-------------- next part --------------
An HTML attachment was scrubbed...
URL: <http://www.tuxtown.net/pipermail/d66/attachments/19991112/ea2e689f/attachment.html>