slachtoffertaal

[A.H.L. Westerouen van Meeteren]

> Hein v. Meeteren beschuldigd mij van slachtoffertaal.
> Helemaal niet, dit
> is realistisch en natuurlijk moeten we vechten voor
> idealen. Maar om nu
> te zeggen dat we dit moeten gaan doen op de
> Bolkestein-manier (buiten de
> kamer een grote mond, maar binnen de kamer koest als een
> hondje) spreekt
> mij persoonlijk niet zo aan.

Niemand heeft gezegd dat dit op de `Bolkestein-manier' moet. En
niemand heeft gezegd dat het een `grote mond' moet zijn. Wel heb ik
het over een vechters-mentaliteit. Politieke Judo moet moet het
overnemen van ambtenaren-overleg-toonzetting. D66 lijkt een
ambtenaren-partij geworden, geleid door (ex) ambtenaren, bevolkt door
ambtenaren en verkozen door ambtenaren. Dat maakt de kleur grijs, en
niet kanariegeel of felgroen. Een beetje feller dus, een beetje meer
kleur, ook in het kosovo-standpunt, ook tav de VVD, ook tav de nacht
van Wiegel. Dets oll ai esk.

> Wil ik je er op wijzen dat D66
> iedere keer weer als ze in de regering gaan het slachtoffer worden?
En
> wat denkt je waarom? Omdat ze iedere keer weer worden gebruikt om
twee andere
> partijen bij elkaar te houden. Dat is de constatering een feit en
geen
> slachtoffergedrag.

pardon? Wie kiest er steeds weer voor als `lijm' te fungeren? Wie
heeft gezegd dat Paars zonder D66 niet kan, omdat PvdA en VVD zonder
D66 niet kunnen samengaan in een coalitie? Ik heb onze geliefde Guru
van Mierlo urenlange betogen horen houden, in verkiezingstijd nota
bene, waarin hij langs politiekfilosofische bespiegelingen duidelijk
trachtte te maken dat D66 het midden was tussen VVD en PvdA. D66 heeft
aldus zélf die rol naar zich toe getrokken. Dat is en was een bewuste
keuze. En nu betalen we de prijs.

> Dus geen slachtoffertaal maar, kappen met deze regering,
> zorgen dat we weer smoel krijgen. Dan zullen de kiezers ongetwijfeld
weer
> aantrekken vooral als GL in de regering gaat) en kunnen we dan wel
> bepalen of en onder welke voorwaarden d66 weer deelneemt aan de
regering.

Dat we met deze coalitie niet meer verder kunnen is ook mij duidelijk.
Alle slappe compromissen rond consultatieve referenda en lijnmpogingen
ten spijt. Als we daarin trappen is D66 voor mij geen centje meer
waard. Terug naar de missie, op zoek naar de bezieling, back to the
core, en daar een 21ste eeuwse inhoud aan geven, dat is onze opdracht
nu. Doen we dat niet dan gaan we dood aan dementia praecox.