Zinloos bombardement

[Hein van Meeteren]

Wanneer de internationale gemeenschap, inclusief Rusland, in
februari-maart 1999 met dezelfde eisen was gekomen als de G8 nu, dan was
het NAVO bombardement absoluut niet nodig geweest. Servie wilde immers
(Rambouillet) niet tekenen omdat:

1. In de bijlage van het Rambouillet accoord een aantal voor Servie
ontoelaatbare bevoegdheden werd gegeven aan de NATO als internationale
vredesmacht binnen Servisch territoir. Deze eis is nu niet gesteld: de
troepen concentreren zich op Kosovo en blijven weg uit Servie.

2. Het Rambouillet accoord voorzag in een driejarige interim periode,
waarna een volksraadpleging onder de Kosovaren (80% Albanees) gehouden
zou worden. Die raadpleging zou defacto betekenen dat Kosovo zich zou
losmaken van Servie. Dat kon Servie niet toestaan. Nu wordt de
integriteit van de Servische staat duurzaam gewaarborgd en het
referendum is van de baan.

3. Het Rambouillet accoord erkende het UCK als politieke en militaire
macht en liet het toe als ondertekenende partij. Nu wordt het UCK
ontwapend.

Deze voor de Serviers onacceptabele angels zijn nu uit het accoord
gehaald. Dat maakt het thans voor de Serviers mogelijk te tekenen. Dit
is een overwinning voor de diplomatie en het onderhandelen. Het bewijst
dat het militaire ingrijpen zinloos was en alleen tot verdere escalatie
en de daarbij behorende destructie leidde. Degenen die beweren dat dit
accoord *dankzij* het bombarderen tot stand is gekomen vergissen zich
pijnlijk. Dit accoord is *ondanks* het bombarderemn tot stand gekomen,
en *dankzij* de diplomatieke bemoeienissen van Finland en Rusland.
Tsjernomyrdin en Athisaari deden wat de NATO weigerde te doen: serieus
onderhandelen. Dit accoord bewijst dat zij die de oorlog steunden
(waaronder D66) verkeerd zaten en zij die (hard) onderhandelen en
diplomatieke druk nastreefden gelijk hadden. De oorlog is slechts
gevoerd uit prestige overwegingen en heeft niets dan leed gebracht.