aanbiedingsautochtoon

[Rik Jungmann]

Uit de Openbaar advies discussie distilleerde ik deze zinsnede van Marc Jan
Ahne:

> Waar ik minder van gecharmeerd ben is de zogenaamde
"aanbiedingsallochtoon"
> (overigens bestaat deze ook in de autochtone variant), de meneer/mevrouw
die
> een jaar voor de verkiezingen naar het bestuur van een partij stapt,
aanbied
> op de lijst te gaan staan ("dat levert u veel stemmen uit mijn achterban
> op") en en passant wel een verkiesbare plaats eist. Nu hebben deze mensen
> binnen D66 weinig kans van slagen maar vaak zie je zo iemand uiteindelijk
> wel op een van de lijsten staan.

Ik zie niet in waarom dit verschijnsel bij D66 minder zou zijn/kunnen dan
bij andere partijen.
In onze kleine afdeling hebben we ze ook gehad. Iemand die alleen lid wilde
worden als hij voorzitter van de afdeling kon worden en na de verkiezingen
minimaal wethouder.
Of een ex-raadslid van een andere partij die officieel lid wordt en goed
zijn mondje roert.
Het enige mechanisme wat zo iemand stopt is als er tegenkandidaten zijn (wat
vaak problematisch is) of als de afdeling hem/haar niet moet.
Tenslotte is er het mechanisme dat je minimaal een jaar lid moet zijn, maar
daar hebben we de dispensatie voor uitgevonden.
Een D66 mechanisme dat andere partijen ontberen ken ik niet.

En laten we wel wezen. Winnie werd toch ook lid twee dagen voor ze minister
werd?

Rik.