[Fw: bijdrage najaarsnota]

[Bert Bakker]

"peter f.g.bos" <pfgbos at chello.nl> wrote:
Het meeste is `verdiend` zoals ik enige maanden geleden als
schreef op deze lijst aan het voordeel van de lage rente : 8% of
5% op 250 miljard scheelt toch gauw zo`n 7.5 miljard gulden en
ook de economische boem van de laatste jaren brengt veel extra
BTW  en Vennootschap belasting in het laadje. De verdienste van
het kabinet en de tweede kamer is het niet. Zo gauw de economie
omlaag gaat en de rente omhoog hebben we weer miljarden tekort.

---

Dit is wel en niet waar. Wel waar, omdat de economie inderdaad al heel lang
achtereen meezit, en omdat de rente is gedaald (en er is ook nog een relatie
tussen beide). Maar 1. in Nederland is de afgelopen 5 jaar vele malen beter
gepresteerd qua economische groei dan in de rest van het Euro-gebied
(Duitsland, Belgie, Frankrijk). Er was veel economische meewind, maar er is
ook het beleid gevoerd dat ons van deze meewind liet profiteren.
en 2. de begrotingssytematiek is in 1994 - door Zalm, ere wie ere toekomt -
beslissend verandert. Het politieke proces heeft de neiging om bij aankomende
meevallers deze meevallers alvast uit te geven, en vaak meer (anticiperend op
nog grotere meevallers). En bij tegenvallers zien we het even aan, stellen we
beslissingen nog even uit, enzovoorts. 
Zelfs de zo 'solide' minister van Financien Kok wist niet te voorkomen dat het
financieringstekort van 4,7 procent waar hij mee aantrad in 1989, slechts
terug te brengen tot 4,2 procent in 1994. Aanvankelijk ging het goed, maar er
werd te weinig geprofiteerd van de groei in 1989, 1990 en 1991. En toen het
tegenzat, moest het allemaal een 'tandje lager', wat betekende: meer tekort.
Zalm nu, heeft twee belangrijke innovaties in het begrotingsbeleid
doorgevoerd: het zgn. reeel uitgavenkader, d.w.z. we spreken van tevoren voor
4 jaar af hoeveel geld we aan de diverse uitgavencategorieen en departementen
uitgaven (en passen dit alleen nog aan aan de inflatie), en de zgn. scheiding
tussen uitgaven en inkomsten. Daarmee is er veel rust gekomen in het
begrotingsproces, praten we in wezen nog maar 1 x per jaar over evt.
aanpassingen, weten ministeries precies waar ze aan toe zijn en wordt
voorkomen dat zij op tal van manieren proberen gaatjes te vinden in het
begrotingsproces. En ook de Tweede Kamer disciplineert zichzelf daarmee. 

Terecht noemt Zalm deze afspraken zijn primaire arbeidsvoorwaarden. Essentieel
om niet te veranderen. Zij het dan dat D66 meent dat er reden is om
binnenkort, halverwege de kabinetsperiode, en zodra er meer inzicht is in de
ontwikkeling in 2001, te bezien of er nieuwe afspraken moeten worden gemaakt
over de aanwending van meevallers (staatsschuld, lastenverlichting) en over
extra investeringen in zorg, onderwijs, milieu. Maar onder handhaving van de
systematiek. 

Tot zover maar even, anders vermoei ik U teveel, waarde lezer.

Groeten,
Bert.

____________________________________________________________________
Get free email and a permanent address at http://www.netaddress.com/?N=1