ICT en samenleving (was: PvdA vlugschrift)

[B.Buma]

> At 15:18 14-12-1999 Tuesday , B.Buma wrote:
>
> >Experimenten met "maakbare samenlevingen" hebben allen gefaald.
> Hein van Meeteren wrote:
> U doelt kennelijk op communistische en/of fascistische totalitaire
> maatschappij-ordeningen. Die hebben gefaald, dat is waar.  Echter: via
> economische interventie-technieken (bijvoorbeeld verhogen van disconto
door
> CB) kan er wel degelijk *enige*  invloed uitgaan vanuit een centraal
> sturingsorgaan.  Ware dat niet zo, dan moesten we Europa ook maar
opdoeken...

Er zijn meer voorbeelden, denk ook maar aan de op kleinere schaal opgezette
experimenten als communes. Maar ik heb niet gezegd dat een regering geen
besluiten kan nemen en hiermede invloed uitoefent op de samenleving, ik heb
gezegd dat regeringen ontwikkelingen in de samenleving volgen. Er is dus
best te besturen maar niet doelbewust te ontwikkelen. Europa "ontstaat"
omdat er vele krachten zijn die dit wenselijk achten en deze zijn sterker
dan tegenkrachten welke bijvoorbeeld in het nationalisme worden gevonden.
>
> >Een vrij erkend fenomeen is dat wetten de gebruiken volgen en niet
andersom.
>
> Eerder is er sprake van wisselwerking, zoals u al aanduidde.  Soms wordt
> met een wettelijke maatregel de samenleving gemodificeerd. Ik wijs
> bijvoorbeeld op het middel stakingsverbod, waarmee sociaal - economische
> ongewenste toestanden voorkomen kunnen worden.

Aardig dat je dit voorbeeld noemt. Want stakingsrecht is nu zo'n mooi
voorbeeld van iets dat ontstaat zonder dat er wetgeving is, of in weerwil
van bestaande wetgeving. Formeel bestaat er geen stakingsrecht . In de
afgelopen twee eeuwen heeft het zich ontwikkeld. Er bestaat dus inmiddels
wel een stakingspraktijk, maar rechters moeten het in feite maar uitzoeken.
Hierbij is basis de arbeidsovereenkomst (strafrecht heeft er al sinds 1872
niets meer mee te maken). Het stakingsverbod waarover jij spreekt bestaat
bij mijn weten niet (in wet). Rechters kunnen een staking verbieden/
onrechtmatig verklaren, en doen dat ook regelmatig.

Ik wijs ook op de roep om
> meer wetgeving tav EK 2000, waarmee men hoopt verstoring van de openbare
> orde te voorkomen. Het zijn wettelijke interventietechnieken, en soms
> werken ze.
Dit soort roep om wetgeving is nu juist wat de politiek ongeloofwaardig
maakt. Los van of zo'n wet zou werken of niet, we weten al dat we de
consekwenties ervan niet willen accepteren, zie het onzorgvuldige en
onwettige repressie beleid in Amsterdam rond de Eurotop. Dat belet overigens
de burgemeester en de politie niet om toch datgene te doen wat zij voor de
openbare orde als noodzakelijk ervaren. Wat mij betreft is overigens het
probleem niet alleen wat de supporters zullen gaan doen, maar ook of
Amsterdam niet tijdelijk tot een politiestaat verwordt.

> Ook ICT kan in dit licht een `interventietechniek' genoemd worden.
Ik snap even niet hoed je dit in het licht van "regeren bestaat niet" wilt
zien
>
> >De pogingen die de laatste decennia ook in nederland zijn gedaan om met
wet-
> >en regelgeving daadwerkelijk te sturen zijn vrijwel allemaal jammerlijk
> >mislukt.
>
> U ziet het iets te somber. Denk eens aan de sociale zekerheid. Thans in
> crisis, toegegeven, maar ze heeft Nederland toch wezenlijk veranderd van
> a-sociale armoede-staat tot redelijk sociale solidariteitsstaat....
>
Het socialiseren van onze maatschappij is geen verdienste van regeringen.
Het totaal aan sociale processen wat hiertoe heeft bijgedragen is te
ingewikkeld om dit toe te wijzen aan afzonderlijk besluiten of matregelen
welke regeringen hebben afgekonidgd. Wettelijke Sociale zekerheid heeft in
veel gevallen achter particuliere initiatieven aangelopen. Succesvolle
instituties zijn vervolgens aangemoedigd, ondersteund etc.
Bedrijfspensioenfondens en  ziekenfondsen bijvoorbeeld waren er al lang
voordat er wetgeving over was. Je zou zelfs bijna geneigd zijn te denken dat
de overheid/politiek overmoedig geworden is van het succes van particuliere
instanties (welke later ingekaderd werden) door vervolgens geheel eigen ding
en te bedenken. En de a-sociale armoedestaat is vooral een sociale
solidariteitsstaat geworden door de economische bloei (en het aardgas !).

Voordat ik verkeerd begrepen wordt: we moeten wél streven, maar we moeten
ons ook de beperkingen van het instrument realiseren.

Met vr gr
Bo BUma


> Hein  van Meeteren
>  Amsterdam
> heinwvm at palm.a2000.nl
>