Euthanasie

[Marc-Alexander Fluks]

 Ruud van Veggel <Ruud.Van.Veggel at net.hcc.nl> vond,
>Opvallend is dat M.A. Fluks zelf niet reageert. Dat doen anderen wel voor
>hem.
 (...)
>Excuses zijn echt niet op z'n plaats al is het alleen maar omdat de
>bijdragen van M.A.F. in ieder geval multi-interpretabel zijn.

 Ik meende dat ik reeds gereageerd had (door het noemen van het aantal
 slachtoffers van de door mij aangekaarte praktijk).

 Mijn opmerkingen zijn niet multi-interpretabel maar waarden-vrij. Ik
 verkondig namelijk geen mening (ik heb geen mening). Ik wijs op de
 consequentie van de menig van anderen. En dat is van belang als mensen
 hun overtuiging aan anderen willen opleggen.

 Dus wat zou ik hier nog aan toe moeten voegen ?

 Als bijv. Emiel Stolp <stolp at signaal.nl> vindt...
>De standpunten van Marc-Alexander Fluks hebben het voordeel van de eenvoud
>maar het nadeel dat ze nogal los staan van de werkelijkheid.
 ...dan kan je opmerken dat eenvoud de kenmerk zij van het ware of zo. Maar
 verder ? Dat degenen, die graag voor anderen willen beslissen, de zaak
 juist zo ingewikkeld maken omdat niemand hen nog kan volgen waarna men
 lekker stiekem z'n gang kan gaan ? Dat is inderdaad niet mijn werkelijkheid.
 Ik poog ik de problematiek op te lossen door haar in een ruimer kader te
 plaatsen, van dat enge gedoe moet ik niets hebben. Maar een beetje analyse
 vind ik wel leuk...

 Of als Erik van den Muijzenberg <muijz at dds.nl>, als ik wijs op de
 consequenties van (medische) ethiek, retorisch vraagt (dus zelf geen
 bijdrage levert)...
>Prima, maar wat is het alternatief?
 ...dan kan je zoiets natuurlijk gaan afkatten met de opmerking dat een
 dergelijk onbegrip alleen maar ge-evenaard wordt door een christen die
 een atheist vraagt wat het alternatief voor de religie zij. Dat zoiets
 toont dat men zozeer met zichzelf bezig is wanneer men anderen op iets
 aanspreekt, dan men het zelf niet eens doorheeft. Maar dat wilde ik
 Erik (aardige knul, die dat wellicht allemaal niet zo bedoeld heeft)
 niet aandoen.

 Zo kan ik nog wel even doorgaan maar heeft dat zin ? Ik zag ook nog
 een 's mijnsinziens rare opmerking over depressiviteit (Ariean van de Groep
 <jvdgroep at .worldonline.nl). Moet ik nu opmerken dat het verdedigen van
 een pathologische praktijk door de refereren naar pathologische gevallen
 op zich een pathologische redenering is ? Dat weet toch iedereen -ook
 Ariean ? Moet ik Ariean wijzen dat het een misverstand is te denken
 dat mensen, die 'depressief' zijn, graag dood zouden willen (iemand, die
 'depressief' is, wil alleen maar niet 'depressief' zijn) ? Dat je in
 wetenschappelijke artikelen over deze aandoening steeds vaker referenties
 ziet naar Borna- en Hanta-virussen die inwerken op neuro-transmitters
 - daar helpt een ritueel als psychotherapie in 't geheel niet tegen,
 hoogstens kan het ritueel zoveel tijd in beslag nemen dat de kwaal
 inmiddels vanzelf overgaat.

 Heeft reageren zin -vooral als geen opponent ingaat op het aantal mensen
 dat ze bereid zijn op te offeren aan hun overtuiging ?

 Lijkt me niet.


 Marc Fluks